Η καταγωγή του Οδυσσέα

Οδυσσέας

Από που κρατάει η σκούφια του
Ο Οδυσσέας είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Ομηρικών Επών. Είναι ένας χαρακτήρας θαυμαστός, πρότυπο αρχέτυπο για κάθε άνθρωπο θνητό και εκπρόσωπος της Ελληνικής σκέψης, νοημοσύνης  στο διηνεκές του Απείρου.
Ο Οδυσσέας είναι ένας άνθρωπος της γνώσης και της αυτογνωσίας  που την κατακτά μέσα από μια κοπιαστική διαδρομή στην οποία ποτέ δεν ξεχνά, ποιος είναι, τι είναι ,τι κάνει, που πάει. Είναι φιλέταιρος και  καλός σύντροφος ,φίλος και μεγάλος  πολεμιστής, αμείλικτος όμως με τους εχθρούς του.
Ποια είναι η καταγωγή του;
 Κεφαλλήνας,  Κρητικός, Αιτωλός, Θεσπρωτός, ή Αθηναίος;
Από την πλευρά  της  μητέρας του είναι  απόγονος, δισέγγονος του θεού Ερμή και της Χιόνης . Ο Αυτόλυκος , ο παππούς του που του έδωσε και το όνομα, νυμφεύθηκε την Αμφιθέα και απέκτησαν την Αντίκλεια, τη μητέρα του Οδυσσέα. Ο Αυτόλυκος ζούσε στον Παρνασσό, έχοντας δημιουργήσει πολλά κτήματα, πλούτο και οικογένεια με πολλούς γιους και θυγατέρες και έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία.
Ο  Αυτόλυκος, είχε κλέψει ένα δερμάτινο κράνος που είχε πάνω του δόντια αγριογούρουνου, από το σπίτι του πατέρα του Φοίνικα, Αμύντορος Ορμενίδη, Κ Ιλιάδος, στ. 267 . Το κράνος αυτό τελικά κατέληξε – μέσω του Μηριόνη – στον Οδυσσέα, που του το έδωσε τη νύκτα της  νυκτερινής επιδρομής και κατασκοπείας  στο Τρωικό στρατόπεδο.
Ο Οδυσσέας έχει πολλές από τις ικανότητες του Ερμή και ενός αυτόφωτου ανθρώπου, που στηρίζεται και χρησιμοποιεί το μυαλό του, τα χέρια του και τον λόγο με τρόπο εκπληκτικό. Είναι τεχνίτης, κατασκευαστής δεξιοτέχνης της τοξοβολίας, άριστος πολεμιστής του σπαθιού και μιλάει ωραία, με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό, γοητευτικά και σωστά.
Σε ένα κόσμο που ο λόγος εκπίπτει συνεχώς στην ανοησία, την ρηχότητα και την βλακεία, ο λόγος του Οδυσσέα είναι όαση σε μια ερημιά και είναι ο λόγος και οι στίχοι των Ομηρικών Επών, που οπωσδήποτε περιέχει και στοιχεία και ιστορικά και αυτοβιογραφικά μαζί με τα σουρεαλιστικά και αλληγορικά.
Από την πλευρά του πατέρα του, είναι απόγονος του Κέφαλου. Ο Κέφαλος, εγγονός του Αίολου, ήταν γιος του βασιλιά της Φωκίδας Δηίωνος, παιδί του Αιόλου. Βοηθούμενος από τον Αμφιτρύωνα, σύζυγο της Αλκμήνης,  μητέρας του Ηρακλή, έδιωξε τους Τηλεβόες από την Κεφαλληνία, όπου εγκαταστάθηκε με τον λαό του και της έδωσε το όνομά του, που φέρει μέχρι σήμερα.
Ο Κέφαλος αναφέρεται επίσης ως γιος του Ερμή και της Έρσης, Πολύ γνωστός κατά την αρχαιότητα ήταν ο μύθος της αρπαγής του Κεφάλου: Η Ηώς ερωτεύθηκε τον Κέφαλο και τον κατεδίωξε ώσπου τον έφθασε στη Συρία, τον άρπαξε και τον έκανε δικό της.
Από τον γάμο του Κέφαλου και  της Πρόκιδος, κόρης του Ερεχθέα, γεννήθηκε ο Αρκείσιος, πατέρας του Λαέρτη και παππούς του Οδυσσέα.
Ο Ευριπίδης στην τραγωδία «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» λέει, πως ο Σίσυφος είναι ο πατέρας του Οδυσσέα. Αυτό δεν τεκμηριώνεται από τον Όμηρο και ο Οδυσσέας δεν δείχνει την παραμικρή συγκίνηση όταν τον βλέπει στον Άδη, ούτε υπάρχει ο παραμικρός υπαινιγμός.
Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές εκδοχές για τον ίδιο μύθο και ιστορία,  εκεί  που συναντώνται, στο κοινό συλλογικό ασυνείδητο, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κατανόησης και της ερμηνείας της Ελληνικής  και παγκόσμιας μυθολογίας. Για αυτό πρέπει να ορίζεται εξ αρχής, ποια πηγή ακολουθεί κανείς, αναλόγως με  γνωστικό και πολιτισμικό πεδίο του, την προτίμηση του και τον χαρακτήρα του.
Συμπερασματικά με τα στοιχεία αυτά, βλέπουμε πως η καταγωγή του Οδυσσέα συνδέεται στενά με τον Ερμή,  τον Αίολο, την Αθήνα,  σε ΚΕΦΑΛΑΙΩΔH σημασία, τον Κέφαλο, τον  Αυτόλυκο και έμμεσα με τον Ηρακλή, σχεδόν σύγχρονό του. Ο Οδυσσέας και ο Μενεσθέας έχουν καταγωγή από τον Ερεχθέα, ο Όμηρος παρουσιάζει παρατεγμένους δίπλα δίπλα τους Αθηναίους και τους Κεφαλλήνες,  Δ Ιλιάδος στ. 327-329. Για όσους  μικρόνοους θεωρούν πως ο Οδυσσέας αφορά μόνο τους Ιθακίσιους,  μία απλή ματιά στα Ομηρικά Έπη, θα τους δείξει με αποδείξεις,  πως  ο Οδυσσέας συνδέεται, με την Κρήτη,  την Σάμο, την Ικαρία, την Σικελία,  τον Δία, ( όμοιος με τον Δία στη σκέψη)  τη Φωκίδα, την Αιτωλοκαρνανία, την Αθήνα,  την Αθηνά,  την Ήπειρο , την Δωδώνη, την Θεσπρωτία και το Θεσπρωτικό, αφού υπάρχουν αναφορές και περιγραφές και εκπροσωπεί  όλο τον σύγχρονο  Ελληνισμό, πανταχόθεν της Γαίας.
Κεφαλλήνας,  Κρητικός, Αιτωλός, Θεσπρωτός, ή Αθηναίος, ο Οδυσσέας;
ΕΛΛΗΝ βεβαίως .
Ο σωστός Έλλην, στη γνώση, την αυτογνωσία,  στον λόγο, στο σώμα, στη ψυχή, στο μυαλό και στο σθένος.

 Πηγές: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, ΜΙΚΡΟΣ ΑΠΟΠΛΟΥΣ

Αστραία  ©©

Η Ημέρα της Ελευθερίας

Απόλλων Ελευθήρ

σε κύπελλο  απολλώνιας  ευκινησίας

Ελεύθερον Ήμαρ

Ζ 455, Π 831, Υ 193

Η Ημέρα της Ελευθερίας

Κρατήραν Ελεύθερον Ζ 528

                                 δακρυόεσσαν ἄγηται, ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας· Ζ455

Η Λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ απαντάται στα Ομηρικά Έπη και  μόνο στην Ιλιάδα. Ο ποιητής, μας  ομιλεί για μία  χρονική στιγμή που έχουμε ή δεν έχουμε την ελευθερία μας. Θα πιούμε σε αυτή στη μεγάλη γιορτή της ή θα θρηνήσουμε γοερά για την απώλεια της, όταν έχει  χαθεί.

Ελεύθερον το  έμψυχον, λέει ο Θουκυδίδης.

Άρα η ελευθερία αφορά μόνο έμψυχα όντα και όχι άψυχα αντικείμενα, χωρίς ψυχή.

Τι είναι ψυχή;

Η συνείδηση γνωρίζει την απάντηση στην ερώτηση αυτή.

Γιατί η ημέρα της Ελευθερίας είναι μια μεγάλη γιορτή της συνείδησης.

Ο Διόνυσος ο Ελευθερέας γεμίζει το κύπελλο με πνεύμα βαθύ και ο Απόλλων κινούμενος με την ταχύτητα του φωτός, ακολουθεί.

Ας σχηματίσουμε μια βροχή χρυσή, από Λέξεις.  

Με την έννοια και τη σημασία τους!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ (ήμαρ ή κρατήρ) για αρχή.

Κινούμενον   με τη ταχύτητα του φωτός ( η σημασία)

Κάθε  χρονική στιγμή του Απόλλωνος του ελευθερωτή ( η έννοια).

Μόνο το φως μπορεί να είναι ελεύθερον, όταν δεν έχει παγιδευθεί (συμπέρασμα)

Ελευθήρ, γιος του Απόλλωνα και της Αιθούσας.

Ελεύθερον είναι ό,τι έχει συνείδηση και κινείται φωτεινά (το ουδέτερο)

Ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που  αυτοσυνείδηση αποκτά. (το αρσενικό)

Ελεύθερη είναι η ψυχή που αγωνίζεται για όλα αυτά. ( το θηλυκό)

Αυτό μας διδάσκουν τα Έπη τα Ομηρικά.

Η Ελευθερία δεν απαντάται στην  Οδύσσεια. Είναι προσωπική η διαδρομή και μοναχική η πορεία ελεύθερου όντος, είναι επιλογή.

Η Ελευθερία διεκδικείται στην Τροία. Αν δεν πέσει η  Τροία και  τα χρειώδη δεν έχουν κατακτηθεί, δεν υπάρχει  Επιστροφή.

Είναι η μεγάλη οικονομική αδικία και τα ΤΕΙΧΗ της,  που  παγιδεύουν μέσα και έξω τον άνθρωπο σε  μια δουλεία συνεχή.

Δεν μπορεί να υπάρξει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  μέσα σε οικονομική δουλεία και υποταγή.

Και δεν  μπορεί να  απουσιάζει η Δικαιοσύνη από  όλα αυτά τα  ομηρικά συμβεβηκότα με τη Συνείδηση απούσα  και ο Απόλλων να μην έχει  φωτεινό νησί. 

Αστραία  ©©

Οι πλευρές του ανθρώπου

Θώραξ Γαίας

Ο θώρακας των σπονδυλωτών και οι πνεύμονες της Γης


Ο θώρακας των σπονδυλωτών είναι η περιοχή σε ακανόνιστο κυλινδρικό σχήμα ανάμεσα στο λαιμό και στην κοιλιά του ανθρώπου.Μια από τις σημαντικότερες λειτουργίες του θώρακα είναι η αναπνοή.
Ο θώρακας περιέχει και προστατεύει ζωτικά όργανα: την καρδιά, τους πνεύμονες και τα μεγάλα αγγεία.
Ο σκελετός του θώρακα αποτελείται από τους 12 θωρακικούς σπονδύλους, από το στέρνο και από 12 ζεύγη πλευρών που εκτείνονται από τη σπονδυλική στήλη μέχρι το στέρνο. 7 γνήσιες, 3 νόθες πλευρές και 2 ασύντακτες νόθες,  σε λωρίδες  ταινίες ,   όπως αναφέρεται στον Όμηρο, στον θώρακα του Αγαμέμνονα, δώρο του Κυπραίου Κινύρη.

Δέκα ταινίες πάνω του μελανές κυανές 

και δώδεκα είχε ο θώρακας κλωστές από χρυσάφι,
και είκοσι κασσιτέρου, ΄

Λ Ιλιάδος 20-25

12 αριστερά και 12 δεξιά σε 6  ζεύγη αρμονικά σε  κάθε πλευρά

Για σωστή αναπνοή και όραση διορατική για κάθε  σοφό ανθρώπινο ον πάνω στη Γη.

Αστραία  ©©

Οι Δράκοι των Ομηρικών Επών

Δράκοι και Όμηρος

Η λέξη ΔΡΑΚΩΝ,  μυθικό φίδι, δεινόσαυρος, απαντάται 8 φορές στα Ομηρικά Έπη, 7 στην Ιλιάδα και μία στην Οδύσσεια. Μία φορά  άπαξ παρ  Ομήρω, η λέξη ΟΦΙΣ στην Ιλιάδα  Μ 208.
Ας δούμε χαρακτηριστικά που, πως και πότε:

Γ Ιλιάδος 33

Αναφέρεται  στον δειλό Πάρι Αλέξανδρο
που τρομάζει σαν να βλέπει δράκο,  μόλις αντικρίζει  τον Μενέλαο
και ο Έκτωρ τον επιπλήττει γι΄αυτό.

ὡς δ᾽ ὅτε τίς τε δράκοντα ἰδὼν παλίνορσος ἀπέστη
οὔρεος ἐν βήσσῃς, ὑπό τε τρόμος ἔλλαβε γυῖα,
ἂψ δ᾽ ἀνεχώρησεν, ὦχρός τέ μιν εἷλε παρειάς, 35
ὣς αὖτις καθ᾽ ὅμιλον ἔδυ Τρώων ἀγερώχων
δείσας Ἀτρέος υἱὸν Ἀλέξανδρος θεοειδής.

Μ Ιλιάδος 202, 222

Στη μάχη των νηών, οι Τρώες βλέπουν  τη μάχη αετού και δράκοντος. Ο αετός πετώντας αριστερά του λαού,  έχει  πιάσει  ένα κοκκινωπό δράκοντα ζωντανό που τον δαγκώνει και, ο αετός, τον πετά κάτω στην μέση του στρατοπέδου πριν τον πάει στην φωλιά του Διστάζουν να προχωρήσουν, όταν βλέπουν  τον εύκαπτον  όφι τσακισμένο στην πνοή του ανέμου και ο Πολυδάμας προσπαθεί να  αποτρέψει τον Έκτορα που αμφισβητεί τους οιωνούς, από την επίθεση κατά των Αχαιών.

ὧδε γὰρ ἐκτελέεσθαι ὀΐομαι, εἰ ἐτεόν γε
Τρωσὶν ὅδ' ὄρνις ἦλθε περησέμεναι μεμαῶσιν
αἰετὸς ὑψιπέτης ἐπ' ἀριστερὰ λαὸν ἐέργων
φοινήεντα δράκοντα φέρων ὀνύχεσσι πέλωρον    220
ζωόν· ἄφαρ δ' ἀφέηκε πάρος φίλα οἰκί' ἱκέσθαι,
οὐδ' ἐτέλεσσε φέρων δόμεναι τεκέεσσιν ἑοῖσιν.

Χ Ιλιάδος 93

Ο Έκτωρ παραμονεύει και περιμένει τον Αχιλλέα σαν δράκος χολωμένος σε τρύπα  που γεύτηκε κακά φάρμακα, ελισσόμενος, περιστρεφόμενος.

ὡς δὲ δράκων ἐπὶ χειῇ ὀρέστερος ἄνδρα μένῃσι
βεβρωκὼς κακὰ φάρμακ', ἔδυ δέ τέ μιν χόλος αἰνός,
σμερδαλέον δὲ δέδορκεν ἑλισσόμενος περὶ χειῇ·
ὣς Ἕκτωρ ἄσβεστον ἔχων μένος οὐχ ὑπεχώρει
πύργῳ ἔπι προὔχοντι φαεινὴν ἀσπίδ' ἐρείσας·
ὀχθήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·

δ Οδυσσείας 457
Ο Μενέλαος προσπαθεί να συλλάβει τον Πρωτέα πρωταρχικόν ον, ο οποίος γίνεται λέων μακρυγένης δράκων,, λεοπάρδαλις και μέγας χοίρος στις μεταμορφώσεις των όντων.
Έτσι διηγείται στον Τηλέμαχο....

ἀλλ' ἦ τοι πρώτιστα λέων γένετ' ἠϋγένειος,
αὐτὰρ ἔπειτα δράκων καὶ πάρδαλις ἠδὲ μέγας σῦς·


Ζ Ιλιάδος181

Η περιγραφή της Χίμαιρας που πρέπει να σκοτώσει ο Βελλεροφόντης. Είναι θεϊκό γένος, εμπρός λέων, πίσω δράκων και στη μέση χίμαιρα

αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σῆμα κακὸν παρεδέξατο γαμβροῦ,
πρῶτον μέν ῥα Χίμαιραν ἀμαιμακέτην ἐκέλευσε
πεφνέμεν· ἣ δ' ἄρ' ἔην θεῖον γένος οὐδ' ἀνθρώπων,

πρόσθε λέων, ὄπιθεν δὲ δράκων, μέσση δὲ χίμαιρα,
δεινὸν ἀποπνείουσα πυρὸς μένος αἰθομένοιο,
καὶ τὴν μὲν κατέπεφνε θεῶν τεράεσσι πιθήσας.

Λ Ιλιάδος 26, 39

Τρεις δράκοι εκατέρωθεν στον θώρακα που του χάρισε ο Κινύρης  και ένας περιστρεφόμενος δράκων στην ασπίδα του Αγαμέμνονα με τρεις κεφαλές.

τῆς δ' ἐξ ἀργύρεος τελαμὼν ἦν· αὐτὰρ ἐπ' αὐτοῦ
κυάνεος ἐλέλικτο δράκων, κεφαλαὶ δέ οἱ ἦσαν
τρεῖς ἀμφιστρεφέες ἑνὸς αὐχένος ἐκπεφυυῖαι.

Η λέξη προέρχεται από το ρήμα  ΔΕΡΚΟΜΑΙ που σημαίνει ατενίζω, κοιτάζω καλά και αφορά την οξύτητα βλέμματος. Στην  παλαιοντολογική πανίδα του Ελλαδικού χώρου έχουν βρεθεί λιοντάρια , μικροί ελέφαντες  και φυσικά φίδια  που υπάρχουν ακόμη και σήμερα, και μερικοί  τυραννόσαυροι. Όλοι οι   δεινόσαυροι,  έχουν εξαφανισθεί  και οι επιστήμονες αναζητούν την αιτία και το γιατί.

Οι δεινόσαυροι ήταν σπονδυλωτά ζώα που κυριάρχησαν στο γήινο οικοσύστημα για πάνω από 160 εκατομμύρια χρόνια. Πρωτοεμφανίστηκαν πριν 230 εκατομμύρια χρόνια. Στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου πριν 65 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν, πράγμα που σήμανε το τέλος της κυριαρχίας τους στον πλανήτη.

Ο Όμηρος γνώριζε την ύπαρξη των δρακόντων, των δεινοσαύρων  και την εξέλιξη των όντων. Αυτό αφηγείται σε μας τους  ΤΗΛΕΜΑΧΟΥΣ  των σημερινών παιδιών του,  ΠΑΡΟΝΤΩΝ ωσεί.
Πως ήταν η γη πριν 200 εκατομμύρια χρόνια άραγε;
Ποια όντα υπήρχαν  στην Γαία πριν η Παγγαία διασπαστεί και η Ατλαντίδα βυθιστεί;
Με οδηγό τον Όμηρο μπορούμε να δούμε με βλέμμα οξύ, κοιτάζοντας από μακριά τον Χρόνο σε κυκλική  περιστροφή.

Αστραία  ©©

Οι δράκοι του Αγαμέμνονος

Θώραξ Αγαμέμνονος

Κινύρας και Αγαμέμνων στην Κύπρο

Ο Κινύρης χαρίζει ένα θώρακα στον Αγαμέμνονα επειδή ήξερε για την μελλοντική δόξα των Αχαιών και την πτώση της Τροίας, Πάνω του ο θώρακας είχε 10 ταινίες μαύρες, 12 χρυσές και 20 από κασσίτερο. Τρεις δράκοι εκατέρωθεν,  όμοιοι με ίριδες εκτείνονται  μέχρι τον λαιμό σημάδι  φοβερό του Διός για μερόπους ανθρώπους.

Λ Ιλιάδος

δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνε,

τόν ποτέ οἱ Κινύρης δῶκε ξεινήϊον εἶναι.             20

πεύθετο γὰρ Κύπρον δὲ μέγα κλέος οὕνεκ᾽ Ἀχαιοὶ

ἐς Τροίην νήεσσιν ἀναπλεύσεσθαι ἔμελλον·

τοὔνεκά οἱ τὸν δῶκε χαριζόμενος βασιλῆϊ.

τοῦ δ᾽ ἤτοι δέκα οἶμοι ἔσαν μέλανος κυάνοιο,

δώδεκα δὲ χρυσοῖο καὶ εἴκοσι κασσιτέροιο·         25

κυάνεοι δὲ δράκοντες ὀρωρέχατο προτὶ δειρὴν

τρεῖς ἑκάτερθ᾽ ἴρισσιν ἐοικότες, ἅς τε Κρονίων

ἐν νέφεϊ στήριξε, τέρας μερόπων ἀνθρώπων.

Δεύτερον στο στήθος φόρεσε έπειτα με θώρακα, δώρον

φιλοξενίας κάποτε του έδωσε ο Κινύρης,

το μέγα κλέος στην Κύπρον είχε φθάσει

θα αναπλεύσουν οι Αχαιοί μελλοντικά εις την Τροίαν.

Ένεκα τούτου τον χάρισε αυτός στον βασιλέα.

Δέκα ταινίες πάνω του μελανές κυανές

και δώδεκα είχε ο θώρακας κλωστές από χρυσάφι,

και είκοσι κασσιτέρου.

Και κυανοί δράκοντες τρεις από κάθε μέρος εκτείνοντας προς

τον λαιμόν, ως Ίριδες, που ο Κρονίων στηρίζει

στα νέφη, φοβερό σημάδι για θνητούς   ανθρώπους.

6 δράκοντες είχε ο Αγαμέμνων από το στήθος έως  στο λαιμό, σημάδι φοβερό

δώρο της Κυπρίας φιλοξενίας, θαυμαστό.

Αστραία  ©©

A recreation of Agamemnon’s armour, based on descriptions found in the Iliad. Made by Jeffrey Hildebrandt, commissioned by Dan Howard.

Ομηρικές Συνειδήσεις

Απόλλωνος Συνείδησις

ψ Οδυσσείας

ἡ δ' ἐπεὶ εἰσῆλθεν καὶ ὑπέρβη λάϊνον οὐδόν,
ἕζετ' ἔπειτ' Ὀδυσῆος ἐναντίον, ἐν πυρὸς αὐγῇ,
τοίχου τοῦ ἑτέρου· ὁ δ' ἄρα πρὸς κίονα μακρὴν    90
ἧστο κάτω ὁρόων, ποτιδέγμενος εἴ τί μιν εἴποι
ἰφθίμη παράκοιτις, ἐπεὶ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν.

Η Πηνελόπη  κατέβηκε τα υπερώα μετά την είδηση- αγγελία της Ευρύκλειας, διάβηκε το κατώφλι και στάθηκε αγνάντια από τον Οδυσσέα στου πυρός την ανταύγεια, από τον άλλο τοίχο. Ο Οδυσσέας ήταν κοντά σε κίονα και κοιτούσε κάτω, ποτιδέγμενος, όταν η ιφθίμη, δυνατή σύγκοιτος, το ταίρι του, τον είδε στα μάτια,  και κοίταξε τους οφθαλμούς του.
είδηση, είδω, βλέπω < ειδ- (< οἶδα : γνωρίζω), (μέλλων είσομαι και ειδήσω )

Συν-είδηση, βλέπω μαζί, γνωρίζω μαζί.

Η λέξη "συνείδηση" δεν υπάρχει αυτούσια στα Ομηρικά Έπη, αλλά στα παράγωγα αφθονεί, του βλέπειν, οράν φαίνεσθαι και γνωρίζειν.

Συναντάται όμως και η λέξη, άγγελος και αγγελία που έχει σχέση περισσότερο με την ακοή από ότι με την όραση.

Τι είναι συνείδηση;

Προφανώς στο άχρονο Τώρα,  είναι μια κατάσταση στην οποία ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο γίνονται ΕΝΑ σε χορευτική ρυθμική συνειδητοποίηση του Παρόντος, του Μέλλοντος και του Παρελθόντος, βλέποντας μαζί.

Η συνείδηση είναι μια κατάσταση ύλης, στις 4 μορφές της ύλης στην εξέλιξη της και στο ταξίδι της με στόχο και προορισμό το κέντρο του Ήλιου Απόλλωνα, την ημέρα της γιορτής του. 

Ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη ΒΛΕΠΟΥΝ μαζί, ο ένας τον άλλον.

Το πολυμήχανο μυαλό και η ατρυτώνη ψυχή σε ΟΡΑΣΗ, ευθυγράμμιση, κοινή.

Αστραία  ©©

Ο Μάντης Όμηρος

Ο μάντης Όμηρος

Ατενισμοί  στα αυλάκια του Χρόνου

Λέξεις, όπως μαντεία, μάντεις, προφήτες, πρόγνωση, πρόβλεψη, οιωνοσκοπία, αστρολογία, συγχρονικότητα, αιτιοκρατία, έχουν απασχολήσει το ανθρώπινο είδος άμα τη εμφανίσει του στη γη και ουδόλως, το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο.

Ας δούμε το πώς και το γιατί, με οδηγό τον Όμηρο ποιητή και τον  Μίτο του για να μη χαθούμε σε βαθιά ή ρηχά νερά, πνιγούμε.

Οι αναφορές μάντεων στα Ομηρικά Έπη είναι πολλές και στην ουσία, όλη η δράση και η μη δράση των θαυμαστών Επών, εξελίσσεται μέσω αυτών, όπως  και στην αρχαία Ελλάδα με τα περίφημα μαντεία της.

Ο Όμηρος χρησιμοποιεί τη λέξη μαντοσύνη, μάντις, οιωνοπόλος και τη λέξη υποφήται, μια φορά απαντώμενη, στη Π Ιλιάδος  235, αναφέροντας, τους μάντεις της Δωδώνης, στην προσευχή, ευχή, του Αχιλλέα στον δρυίδη  Δία.

Τον Κάλχα, τον αναφέρει ως μάντη και τον Θεοκλύμενο, μάντη του Απόλλωνα,ένα μυστηριώδες πρόσωπο που συνοδεύει τον Τηλέμαχο στην επιστροφή, ως θεοειδή. Τον δε Οδυσσέα, ως ερμηνευτή, αφού το όνειρο της Πηνελόπης εξηγεί και ό ίδιος δηλώνων  πως στη Δωδώνη έχει μεταβεί για τον χρησμό της φηγός.

Τι είναι μαντεία; Ποια είναι η διαφορά από την προφητεία; Γιατί   ο Οδυσσέας σκοτώνει τον μάντη των μνηστήρων, τον θυοσκόπο Λειώδη; Τι βλέπει ο Θεοκλύμενος;  Είναι μάντης ο Όμηρος; Από που αντλεί την μαντοσύνη του;

Μπορούμε να γνωρίζουμε το μέλλον;

Μπορούμε να ξέρουμε το παρελθόν;

Ο Χρόνος γεννήθηκε με τον Κρόνο, η Νοημοσύνη με τον Δία και η Συνείδηση του ανθρώπου με τον Απόλλωνα σε ένα ταξίδι και περιπέτεια Φωτός.

Ότι βλέπει ο σύγχρονος άνθρωπος στον ουρανό, είναι το Παρελθόν  των άστρων και το φως ταξιδεύει με ιλιγγιώδη ταχύτητα να  φέρει  την είδηση της ύπαρξης τους και της γέννησης τους.

Ο Χρόνος συνδέεται με τον Χώρο, την Συνείδηση και το Φως.

Ο μάντης βλέπει τον Χρόνο να έρχεται και όχι να φεύγει και τον  «βλέπει»  με κλειστά μάτια. Ο προφήτης ακούει, αλλά δεν βλέπει.

Τι έβλεπε ο Όμηρος όταν τραγουδούσε τις ραψωδίες του;

Έβλεπε πως τα Ομηρικά Έπη παίζονται συνέχεια στη μεγάλη σκηνή του κόσμου στο αιώνιο ΤΩΡΑ, με το Παρελθόν, το Μέλλον και το Παρόν ενιαία στον Χώρο της συνείδησης.

Γιατί  η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα είναι  ο άνθρωπος και κανείς άλλος.

Κανείς άλλος , δεν θα κάνει την ερώτηση και θα γυρέψει απάντηση στην μοναχικότητα του σύμπαντος, παρά μόνο αυτός.

Γιατί τα όντα και όχι το τίποτα;

Γιατί;

Αστραία  ©©

Ανυπόδητοι Σελλοί Πρίγκιπες

Δωδώνη, η πρώτη κατοικία του δρυίδη Διός

Ο Αχιλλέας προσεύχεται στον Δωδωναίο Δία με σπονδή

Πήρε το κύπελλο το καλοφτιαγμένο,

το καθάρισε με θειάφι

το ένιψε  με καθαρό ύδωρ, μετά

έπλυνε τα χέρια του και το γέμισε αίθοπα οίνο.

Στο μέσον της αυλής στάθηκε,στάλαξε τον οίνο 

προς τον ουρανό κοιτάζοντας

και δεν διέφυγε της προσοχής του Διός

τον τερπινοκέραυνον:

Ζευ  άναξ,  Δωδωναίε Πελασγικέ που μακρινά  κατοικείς

και στην Δωδώνη βασιλεύεις την κακοχείμωνη

γύρω σου οι Σελλοί, δικοί σου μάντεις είναι ανυπόδητοι

 εφάπτονται της γης, χάμω καταγής....

αντλώντας γνώση και δύναμη πρωταρχικής πηγής

Π Ιλιάδος

τό ῥα τότ' ἐκ χηλοῖο λαβὼν ἐκάθηρε θεείῳ
πρῶτον, ἔπειτα δ' ἔνιψ' ὕδατος καλῇσι ῥοῇσι,
νίψατο δ' αὐτὸς χεῖρας, ἀφύσσατο δ' αἴθοπα οἶνον. 230
εὔχετ' ἔπειτα στὰς μέσῳ ἕρκεϊ, λεῖβε δὲ οἶνον
οὐρανὸν εἰσανιδών· Δία δ' οὐ λάθε τερπικέραυνον·
Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε Πελασγικὲ τηλόθι ναίων
Δωδώνης μεδέων δυσχειμέρου, ἀμφὶ δὲ Σελλοὶ
σοὶ ναίουσ' ὑποφῆται ἀνιπτόποδες χαμαιεῦναι,

Η προσευχή του Αχιλλέα

Αστραία  ©©

Νέμεσις

Η Νέμεσις

Εσένα τη Νέμεσι καλώ,

Εσένα τη Νέμεση καλώ, τη βασίλισσα την πανίσχυρη, μέσω της οποίας αποκαλύπτονται οι πράξεις των θνητών ανθρώπων, την αιώνια, την αξιοσέβαστη, με την απεριόριστη όραση, εκείνη που αγκαλιάζει με το ορθό και το δίκαιο σε κάθε θνητό είναι γνωστή η επιρροή σου, και οι άνθρωποι βογγούν πίσω από τα δίκαια δεσμά σου, γιατί κάθε σκέψη καλά κρυμμένη στο μυαλό, ξεκάθαρα αποκαλύπτεται στη θέα σου. Έλα ευλογημένη και ιερή Θεά, εισάκουσε την προσευχή μου, και βάλε στη φροντίδα σου τη ζωή του πιστού σου, την αγαθοεργή σου βοήθεια δώσε στην ώρα της ανάγκης, και άφθονη ισχύ στη δύναμη της λογικής, τις σκέψεις τις ασεβείς, τις αλαζονικές και τις χαμερπείς διώξε μακριά.

–Ορφικός Ύμνος 61 στην Νέμεσι, ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Νέμεσις, η απονομή δικαιοσύνης
Ομηρική λέξη, πλειστάκις απαντώμενη και ως  ρήμα, νεμεσίζομαι και ως επίθετο, νεμεσητός.
Θεότης, η θεία δίκη μέσα από μια μεγάλη νύχτα, η  Νύχτα σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου και τον Παυσανία, που δίχως σύντροφο αρσενικό γεννά την Νέμεσι, για να κρατά σε ισορροπία τις ανθρώπινες υποθέσεις. Στα Διονυσιακά του Νόννου είναι  κόρη του Ωκεανού, ενώ ο Υγίνος την περιγράφει ως δημιούργημα του Ερέβους και της Νύχτας.

α Οδυσσείας
Ο Τηλέμαχος, μιλάει στη  μητέρα του, την Πηνελόπη για την κακή μοίρα των Δαναών που ο Φήμιος άδει...
Όχι νέμεσι για τον Φήμιο,  λέει ο Τηλέμαχος και στο  τέλος θα μεσολαβήσει στον Οδυσσέα να του χαρίσει τη ζωή.

τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
«μῆτερ ἐμή, τί τ' ἄρα φθονέεις ἐρίηρον ἀοιδὸν
τέρπειν ὅππῃ οἱ νόος ὄρνυται; οὔ νύ τ' ἀοιδοὶ
αἴτιοι, ἀλλά ποθι Ζεὺς αἴτιος, ὅς τε δίδωσιν
ἀνδράσιν ἀλφηστῇσιν ὅπως ἐθέλῃσιν ἑκάστῳ.
τούτῳ δ' οὐ νέμεσις Δαναῶν κακὸν οἶτον ἀείδειν·

και συμπληρώνει...
Οι άνθρωποι θέλουν να ακούνε νέα καινούργια τραγούδια

ὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείουσ' ἄνθρωποι,
ἥ τις ἀϊόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται.

Ας τα τραγουδήσουμε μαζί με νέες ραψωδίες!

Αστραία  ©©

Ο Κύκλος του Οδυσσειακού Πνεύματος

Το Πνεύμα των Ομηρικών Επών

Που βρίσκεται κρυμμένο  το Πνεύμα των Ομηρικών Επών;

Στα γράμματα;

Στους αριθμούς;

Πίσω από τις  ΛΕΞΕΙΣ;

Στο ρυθμό;

Στον τόνο;

Στο ύφος;

Στον συνδυασμό;

Στα τείχη της  Τροίας;

Στο άντρο  των Ναίδων;

Στην κάμαρα των Θησαυρών;

Στον Ηλιακό Κύκλο Ο,  από το  Μηδέν έως το Άπειρον  σε ταξίδι συνείδησης ευθύ

και στις μεταμορφώσεις του Οδυσσέα, του Διός και του Διόνυσου.

Όπως ήταν απ΄την Αρχή

…..ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Το Πνεύμα των 

Ομηρικών Επών

                               Αστραία  ©©

Ο Λόγος και η Σκέψη στα Ομηρικά Έπη

ΤΟ ΚΗΡΥΚΕΙΟΝ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ

Αναμφισβήτητα ο Λόγος, πρωταγωνισθεί στα Ομηρικά Έπη.

Παίρνει το χρυσό ραβδί, ο  Ερμής, θέλγει τα όμματα των ανθρώπων και τον λόγο, εκφωνεί.

Όλοι ομιλούν στα Ομηρικά Έπη. Ο πολυμήχανος Οδυσσέας, ο λιγύφθογγος Νέστωρ, ο μετριοπαθής Μενέλαος,  ο αλαζονικός Αγαμέμνων, ο εξαγορασμένος Πρίαμος, ο ημίθεος Αχιλλέας,  ο δειλός Πάρις, ο   κτήτωρ Έκτωρ,  ο φιλικός Γλαύκος, ο γενναίος Διομήδης, η ωραία Ελένη, η   ερευνητική Πηνελόπη, ο πιστός  Εύμαιος, η αφοσιωμένη Ευρύκλεια, ο οργισμένος Τηλέμαχος.

Όλοι ομιλούν, παίρνουν τον λόγο και τις σκέψεις τους, εκφωνούν. Ερωτούν, απαντούν, διαλέγονται, συνδιαλέγονται, επιχειρηματολογούν. Ακόμη και οι θεοί, η Αθηνά παρεμβαίνει στο συμβούλιο των θεών, ο Ερμής, η Ίρις, πτερόεντες  ταχυδρόμοι , μεταφέρουν τα μηνύματα στο επίπεδο των θνητών.

Ποτέ  κανένα οικοδόμημα λόγου στην ιστορία του ανθρώπινου λόγου, δεν έχει τόσο πλούσια ομιλία, τόσα ακριβολόγα ΟΝΟΜΑΤΑ,  τόσους  διαχρονικούς χαρακτήρες μέσα από τη ζωή , τόση γοητευτική πλοκή, τόση συναρπαστική αφήγηση.

Ο λόγος των Ομηρικών Επών, διασχίζει τον αιθέρα σαν γλάρος Ερμής και βουτά στα γαλάζια κύματα της ποσειδώνιας  θάλασσας σαν βέλος αντίληψης αιχμηρής. 

Όμως, εκείνο που τοποθετεί τα Ομηρικά Έπη στου Λόγου την κορυφή, είναι η εσωτερική του, δομή,  η Μαιευτική και η Διαλεκτική.

Οι ήρωες των Ομηρικών Επών προχωρούν σε ένα θολό τοπίο στην ομίχλη, πολεμούν,  ερωτούν απαντούν, ακούν, συνεδριάζουν, συνομιλούν. Ακόμη και οι θεοί. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, εξαρτάται από τον άνθρωπο και τις  επιλογές του.

Το  πρωταγόρειο μέτρο στα Ομηρικά Έπη, είναι ο άνθρωπος και όχι , ο θεός. Γι αυτό τα Ομηρικά Έπη δεν είναι θεοκρατικός,  λόγος δογματικός. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος μέσα στον λόγο του. Οι θεοί είναι θεοί, ομιλούν και αυτοί, ψεύδονται, εφαρμόζουν στρατηγική, πολεμούν μεταξύ τους την ημέρα και το βράδυ με την κούπα του  Ήφαιστου ομονοούν και  τα  12 ενεργειακά κέντρα του ανθρωπίνου  σώματος, κατανοούν.

Ο άνθρωπος προχωρά, σκέπτεται  η συνείδηση  ανεβαίνει, η ερμηνεία κατεβαίνει, σε αρμονία σκέψεων δράσεων κατανόησης και αποφάσεων.

Είναι οι θεοί αιώνιοι, αλάνθαστοι, άφθαρτοι, σοφοί;

Όχι, είναι αλληλεπίδραση σε σχέση με τον άνθρωπο, διαλεκτική.  Ανεβαίνει ο άνθρωπος, ανεβαίνει και ο θεός του. Εξελίσσεται ο άνθρωπος, εξελίσσεται και ο θεός του.  Πέφτει ο άνθρωπος , πέφτει και ο θεός του. Πολεμά ο  θεός τον άνθρωπο,  τον πολεμά και ο άνθρωπος. Καταδιώκει ο θεός τον άνθρωπο, τον καταργεί  και ο   άνθρωπος. Είναι σοφός ο θεός του, είναι σοφός και ο άνθρωπος. Ψεύδεται ο θεός, ψεύδεται και ο άνθρωπος. Λέει την  αλήθεια ο θεός, την εκφωνεί και ο άνθρωπος.

Τα Ομηρικά Έπη καταγράφησαν την εποχή του Πεισίστρατου και από τότε μέχρι σήμερα εγείρουν πλήθος ερωτημάτων για την προέλευση τους, την γλώσσα τους, την χρονολογία δημιουργίας τους  σε όλα τα Ομηρικά προβλήματα και ζητήματα.

Πότε δημιουργήθηκαν, από ποιον , σε ποια γλώσσα, είναι έργο ενός ή πολλών;

Το παρόν άρθρο, δεν θα εμπλακεί σε εδάφια ιστορικών  και αρχαιολόγων μελετητών, οι οποίοι σπανίως συμφωνούν και μεταξύ τους. Ούτε θα ανεβεί σε κάστρα θεολογίας,  γιατί δεν θέλει να φτιάξει καινούργια ΤΕΙΧΗ, άνοης θρησκοληψίας. Ούτε θα ζητήσει να δει τον Δία,  να καεί σαν την παλιά Σεμέλη σε ό,τι δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί με την ανθρώπινη μορφή. Οι θεοί με τους θεούς και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους, σε σχέση υγιή και στην σωστή απόσταση από τον Ήλιο, ο Ηνίοχος, το άρμα να οδηγεί, χωρίς να ξεπαγιάζει μακριά και χωρίς να καίγεται κοντά. Να πετά δε, με τα δικά του φτερά.

‘Ένα είναι βέβαιον όμως, πως ο Όμηρος, , όποιος και να ήταν αυτός είχε πολλούς επικριτές από  την εποχή του Κριού, πριν 4000 περίπου χρόνια για εύλογους λόγους.

Την εποχή των Ιχθύων που ακολούθησε, εξορίστηκε και αφορίστηκε λόγων των επαναστατικών Ομηρικών Ιδεών.

Από ποιους;

Από την εξουσία;

Ποια είναι η εξουσία; Σε τι συνίσταται;

Η εξουσία είναι  "εξουσία"  από την εποχή της Ατλαντίδος και συνίσταται στη χρήση ή την  κατάχρηση της θρησκευτικής και πολιτικής αρχής, λόγω απληστίας και αμετροέπειας της ανθρώπινης φύσης.

Αυτός είναι ο λόγος, που η Ατλαντίδα καταποντίστηκε και καταστράφηκε, οι ιερείς της διασκορπίστηκαν και δημιούργησαν τα θεοκρατικά ιερατεία  και τις θεοσοφικές σχολές και οι αρχηγοί , τις βασιλικές κάστες, που σιγά σιγά εκφυλίστηκαν.

Όσο πιο ΑΝΤΙΝΟΟΣ, ο νους του ανθρώπου, τόσο πιο θεοκρατικός και δογματικός , ο λόγος. Την εποχή του Ποσειδώνα, οι ποσειδώνιες θρησκείες,  ξεσήκωσαν κύματα αγριεμένα και έπνιξαν πολλούς πιστούς οπαδούς σε ένα θολό νερό με ένα νοσηρό συναισθηματισμό, απουσία αέρος και νοήμονος νου.

Όμως οι σωστές ερωτήσεις είναι το ανοιχτήρι της ζωής και αρχίζουν από, τις  πρωταρχικές.

Τι είναι Λόγος;

Οι 12 εκπορεύσεις του λόγου

12 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ

Ερμής και Καλυψώ στην ερμηνεία του λόγου

Η  καλυπτοφόρα Καλυψώ  "εξουσία" μιλάει για τον λόγο και την εκπόρευση του, από τα 12 ενεργειακά κέντρα του ανθρωπίνου σώματος και αποκαλύπτει τα μυστικά του λόγου, της σκέψης και του νου.

Με εντολή του Διός και απεσταλμένο τον Ερμή, θα αναχωρήσει ο Οδυσσέας από το νησί της μοναξιάς και το κελί του παγιδευμένου  μοναχικού νοός.

"Ο κόσμος δεν εξουσιάζεται ούτε με τα όπλα ή τα ταγκς ,
όπως αφήνεται να πιστεύεται,
αυτά είναι δευτερευούσης εξουσίας
και έπονται αρκετά στην ιεραρχία της εξουσίας.

Ο Κόσμος εξουσιάζεται με, και από τον λόγο
και ούτως ή άλλως έχει δημιουργηθεί από αυτόν.

Η εξουσία θρησκευτική πρωτίστως και έπεται, η πολιτική
έχει τον δικό της λόγο να επιβάλλεται να διαμορφώνει συνειδήσεις
και να χειρίζεται την αντίληψη των μεγάλων μαζών, όπως θέλει.
Ο λόγος της εξουσίας είναι πάντοτε οινομαγειρεμένος ειδικά
μετά από δείπνα μυστικά.
Δεν είναι πάντα ξύλινος, μπορεί αν είναι και πολύ μελιστάλαχτος
και να ακούγεται σωστός πολύ.
Το πρώτιστο που πρέπει να προσέχει κανείς είναι να αντιλαμβάνεσαι
αμέσως, από που εκπορεύεται ο λόγος
από ποιο κέντρο και σε τι, ποιον απευθύνεται, με ποια έλλειψη και ποια υπερβολή
κλέβοντας την αρμονία και την ομορφιά.
Ο λόγος που απευθύνεται από την περιοχή του Άρη και του κεφαλιού είναι πολεμικός, επιθετικός κατακτητικός και κατευθύνεται στον έμφυτη ανταγωνιστικότητα του ανθρώπου.

(Κριός, Κίκονες, Γηρυόνης)
Από την περιοχή του λαιμού και τη Δήμητρας είναι λωτοφαγικός,
στην καλοπέραση και τον εφησυχασμό, στοχεύει.

(Ταύρος, Λωτοφάγοι, Ταύρος της Κρήτης)
Από τον Ερμή και τους πνεύμονες είναι αμφίσημος και αμφιλεγόμενος
ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου, διασπά και μπερδεύει.

( Δίδυμοι, Ασκός του Αιόλου, Τα Άλογα του Διομήδη)
Από την Ήρα και το στομάχι είναι κυκλώπειος, οικογενειοκρατικός
σπηλαιώδης ζηλιάρης κτητικός, σε κλείνει σε μια σπηλιά.

(Καρκίνος, Κύκλωπας, Λερναία Ύδρα)
Από τον Απόλλωνα και την καρδιά υπερβολικά συναισθηματικός
ζαχαρένιος, κυνηγά μια Δάφνη πάντα που τον προσπερνά.

(Λέων, Το νησί του Ήλιου, Λέων της Νεμέας)
Από την Εστία της κοιλιάς και των εντέρων τρομερά κριτικός
σχολαστικός και υπερκριτικός, τσακίζει κόκαλα Λαιστρυγονικώς.

(Παρθένος, Λαιστρυγόνες, Στυμφαλίδες)
Από την Αφροδίτη της μέσης και των νεφρών διπλωμάτης
αναποφάσιστος καλά με όλους σε ένα σακί, τσακίζει το μυαλό
στις συμπληγάδες πέτρες των Πλαγκτών.

(Ζυγός, Σκύλλα και Χάρυβδη, Οι Στάβλοι του Αυγεία)
Από τον Πλούτωνα των σεξουαλικών οργάνων,
σεξουαλικός και σκοτεινός, εστιάζεται μονομερώς στο σεξ με την μορφή χοίρου,

(Σκορπιός, Κίρκη, Κέρβερος)
Από την Αθηνά των μηρών βραχώδης φιλοσοφικός
υπερβολικά αυστηρός αλλά και γλυκά τραγουδούν
οι σειρήνες όταν σε σπρώχνουν στον βράχο αυτό.

(Τοξότης, Σειρήνες, Αμαζόνες)
Από τον Δία των γονάτων, εξουσιαστικός αρχομανικός,
αυταρχικός, στην υποταγή καταλήγει και σε ένα προσκύνημα σε γονατίζει,

Αιγόκερω,  Καλυψώ, Ερμάνθιος Κάπρος)
Από την Άρτεμη των αστραγάλων και των γαμπών

αναρχικά φιλελεύθερος στα πράσινα δάση σε σκορπίζει.

( Υδροχόος, Φαίακες, Κερυνίτις Έλαφος)
Και από τον Ποσειδώνα των ποδιών θολός ομιχλώδης προδοτικός
σε οδηγεί στην γοργόνα και σου παίρνει την μιλιά.

(Ιχθείς, Μνηστηροφονία, Τα μήλα των Εσπερίδων)

Γράμματα και Αριθμοί

Αριθμός, αραρίσκω, συναρμόζω, ομού ομηρίζειν και συνδέειν πλήθος  υλικών πραγμάτων υποκειμένων και αντικειμένων σωματιδίων.

  Αναμφιβόλως οι ενδογενείς και οι εξωγενείς δυνάμεις, η κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών, ο αέρας, οι άνεμοι , το νερό, ο ήλιος επιδρούν και διαμορφώνουν το ανάγλυφο της γης σε φυσικό επίπεδο.

Σε πολιτιστικό επίπεδο , πρωτίστως σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπου έχουν παίξει και  εξακολουθούν να παίζουν οι  ανθρώπινες επινοήσεις και οι Ιδέες φανταστικές  ιδεαλιστικές αιθερικές. Τα γράμματα, οι αριθμοί, μονάδες μέτρησης, γεωγραφικές συντεταγμένες, αυθαίρετα όλα,  επινοήσεις του νου, αλλά αποτελεσματικά.

Η κατάκτηση της Ύλης από τον άνθρωπο έγινε  από τον Δούρειο Ίππο,  ένα φανταστικό άλογο, που έφτιαξε με το μυαλό του, απομίμηση ενός φυσικού αλόγου που έφτιαξε η φύση.

Είναι πολύ σημαντικός ο αριθμός των αριθμών που περιγράφονται στα Ομηρικά Έπη, από τον αριθμό των στίχων, μέχρι των αριθμό των πλοίων, των δένδρων των δώρων και των ημερών.

Αν οι αριθμοί είναι “θεοί”, όπως λέει ο Πυθαγόρας, το τόξο, τότε τα γράμματα είναι του τόξου, η χορδή.

Αν οι  αριθμοί είναι οι σκέψεις των θεών, τότε τα γράμματα, είναι ο ήχος αυτών των σκέψεων.

Οι αριθμοί δείχνουν την ποσότητα της ύλης και  τα γράμματα, την ποιότητα.

Η δε ιστορία τους, μαρτυρά την ιστορία του ανθρώπου και το βάδισμα του πάνω στη γη και στη  ύλη.

Ποιο είναι το κλειδί για να κατανοήσει κανείς όλη  αυτή τη διαδρομή, όταν υπάρχουν τόσα γράμματα, τόσοι τρόποι γραφής, τόσα αλφάβητα  και άπειροι αριθμοί;

Το Κηρύκειον

Κηρύκειον

Ερμής, ο Θεός του Λόγου!

Γνώση και… Σοφία…και αυτογνωσία!

Η κατεύθυνση και η επίγνωση της ενέργειας
Η πολικότητα Δίδυμοι-Τοξότης
Πληροφορίες και… κατανόηση
Ερμής- Αθηνά
Η Ακοή

Α. Ερμής- Δίδυμοι.

Η προσοχή φτιάχνει τον κόσμο!
Η συνείδηση αποτελεί την πρώτη ύλη και η προσοχή το τελικό προϊόν της ωρίμανσης.
Η προσοχή είναι η τιθάσευση και η αύξηση της συνείδησης μέσω της διαδικασίας της ζωής.
Ο κίνδυνος με τους ορισμούς είναι ότι απλουστεύουν τα πράγματα για να τα κάνουν κατανοητά.
Στην περίπτωση αυτή ,ορίζοντας την προσοχή, κινδυνεύει κανείς να μεταμορφώσει κάτι τόσο μαγικό θαυμάσιο κατόρθωμα σε κάτι το συνηθισμένο.
Η προσοχή είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου.
Αναπτύσσεται από την απλή, ζωώδη συνείδηση μέχρι που καλύπτει το εύρος των ανθρωπίνων επιλογών.
Ποιες είναι οι επιλογές και οι δυνατότητες;
Οι ανθρώπινες επιλογές είναι όλα όσα είμαστε σε θέση να επιλέξουμε σαν άτομα και έχουν σχέση με το επίπεδο του καθημερινού μας εύρους.
Το Γνωστό.
Και χάρη σε αυτό το γεγονός είναι περιορισμένες σε αριθμό και εύρος.
Οι ανθρώπινες δυνατότητες ανήκουν στο Άγνωστο.
Δεν είμαστε σε θέση να επιλέξουμε, αλλά έχουμε την δυνατότητα να είμαστε σε θέση να πετύχουμε… το θαυμαστό!
Ένα παράδειγμα ανθρώπινων επιλογών είναι η επιλογή μας να πιστεύουμε ότι το ανθρώπινο σώμα είναι ένα αντικείμενο που βρίσκεται ανάμεσα στα άλλα αντικείμενα.
Ένα παράδειγμα των ανθρωπίνων δυνατοτήτων είναι το επίτευγμα να βλέπουμε τον άνθρωπο σαν ένα αυγοειδές φωτεινό ενεργειακό πλέγμα.
Με το σώμα αντιμετωπίζει κανείς το Γνωστό,
με το φωτεινό πλέγμα αντιμετωπίζει το Άγνωστο.
Άρα οι ανθρώπινες δυνατότητες έχουν απεριόριστο εύρος.
Υπάρχουν τρία είδη προσοχής για τα ανθρώπινα όντα.
Και οι τρεις δεν απλοί τύποι, η πρώτη ,η δεύτερη και η τρίτη, αλλά κάθε μιας τους μια ανεξάρτητη ολοκληρωμένη περιοχή.
Η πρώτη προσοχή στον άνθρωπο είναι η ζωώδη συνείδηση, που μέσα από την διαδικασία της εμπειρίας, αναπτύχθηκε σε μια περίπλοκη, ιδιαίτερη εύθραυστη ικανότητα που αντιμετωπίζει τον καθημερινό κόσμο με όλες τις αναρίθμητες απόψεις του.
Ότι μπορεί να σκεφτεί κανείς… αποτελούν μέρος της πρώτης προσοχής.
Που λέει όλα όσα είμαστε ….σαν συνηθισμένοι άνθρωποι.
Η πρώτη προσοχή , λόγω του απολύτου ελέγχου στην ζωή μας, είναι για τον μέσο άνθρωπο ότι πολυτιμότερο έχει, ίσως και το μοναδικό πολύτιμο και πρέπει να παίρνουμε υπόψη την αληθινή της αξία.
Η πρώτη προσοχή είναι μια λάμψη της συνείδησης που έχει αναπτυχθεί σε εκτυφλωτική λάμψη, αλλά περιορισμένη μέσα στο χώρο του φωτεινού πλέγματος και καλύπτει
Όλο το Γνωστό
Η πρώτη προσοχή καταγράφει τις ενεργειακές απόρροιες- ακτίνες, που βρίσκονται μέσα σε αυτό.
Την στιγμή που οι ελεύθερες εξωτερικές απόρροιες επηρεάζουν τις εσωτερικές η πρώτη προσοχή αρχίζει να προσέχει τον εαυτό της.
Σημειώνει τα πάντα για τον εαυτό της ή τουλάχιστον προσπαθεί με όποιον τρόπο μπορεί.
Αυτή την διαδικασία την ονομάζουμε καταγραφή και είναι εντολή.
Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε την καταγραφή προσεχτικά, αλλά δεν είμαστε υποχρεωμένοι… να την «λατρεύουμε».
Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται, ηρεμούν και τις απόρροιες και αυτές κατευθύνονται στον εαυτό τους.
Όλα τα ανθρώπινα όντα έχουν την εντολή να κάνουν την καταγραφή μέχρι το λογικό άκρον ,το άωτον και να αγνοήσουν οτιδήποτε άλλο.
Όταν ασχολούνται με την καταγραφή δύο πράγματα μπορούν να συμβούν.
Να αγνοήσουν τους παλμούς των ελεύθερων απορροιών ή να τις χρησιμοποιήσουν με ένα πολύ εξειδικευμένο τρόπο.
Το τελικό αποτέλεσμα να αγνοήσουν, είναι μια μοναδική κατάσταση, γνωστή σαν λογική.
Το αποτέλεσμα να χρησιμοποιείς κάθε παλμό με ένα εγωκεντρικό εξειδικευμένο τρόπο λέγεται αυτοαπορρόφηση.
Η ανθρώπινη λογική εμφανίζεται στο ενεργειακό πλέγμα σαν μια ασυνήθιστη ομοιογενής λάμψη που σπάνια αντιδρά στην πίεση των ελευθέρων …μια λάμψη που κάνει το περίβλημα σκληρότερο, αλλά και πιο εύθραυστο.
Παρόλο που θάπρεπε η λογική να είναι άφθονη στα ανθρώπινα όντα, εν τούτοις είναι πολύ σπάνια.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων

στρέφεται στην αυτο-αντανάκλαση και στον εγωκεντρισμό.

Ασκήσεις για τον Ερμή

Ερμής

Ερμής

Ο χαρισματικά επικοινωνιακός θεός!

Η πρώτη προσοχή είναι ο Λόγος …που είναι η Αρχή και αυτός ο λόγος …είναι ο θεός Ερμής.
Ο Ερμής, ο παιγνιδιάρης νεανικός θεός που κάνει άνω κάτω τον κόσμο,

τον συνδέει, τον επικοινωνεί αλλά και τον κλέβει ταυτοχρόνως

αν δεν ελέγχεις την προσοχή σου και δεν έχεις τον νου σου… στον νου.
Είναι ο λόγος γραπτός ή προφορικός, αλλά και ο εσωτερικός διάλογος που συγκρατεί τον κόσμο.
Η δύναμη του είναι μεγάλη.
Η ομιλία όπως και το γέλιο ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα .

Η αποτελεσματικότητα της πένας είναι πάντα μεγαλύτερη από το σπαθί,
αλλά και το γέλιο είναι σπουδαίο όπλο και ενδεικτικό της πνευματικής κατάστασης του ανθρώπου.
Ο Πυθαγόρας παρατηρούσε στους μαθητές του τον τρόπο με τον οποίο γελούσαν και με τι γελούσαν.

Μιλάμε ακατάπαυστα, όχι μόνο με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μας σε ένα ατελείωτο εσωτερικό μονόλογο διάλογο.
Αν σταματήσουμε αυτό τον διάλογο ο κόσμος σταματά να είναι όπως τον ξέρουμε
Καταρρέει… μαζί του και πολλές από τις πεποιθήσεις μας.
Αυτή η εσωτερική σιωπή είναι πολυπόθητος στόχος για τους πολεμιστές που προσπαθούν να προσεγγίσουν θέματα γνώσης.
Οι πολεμιστές εκπαιδεύονται όχι μόνο στην εσωτερική σιωπή αλλά και στον σωστό εξωτερικό και εσωτερικό διάλογο.
Αρχίζουν με την προσοχή.
Όπου πάει η προσοχή κατευθύνεται και η ενέργεια.
Το να μας κλέβουν την προσοχή σημαίνει ότι μας κλέβουν ενέργεια.
Και αυτό το επιδιώκουν μερικοί εφευρίσκοντας αρκετούς τρόπους.
Ο πιο συνηθισμένος είναι ο ήχος, η ένταση ,που δύσκολα μπορεί να αντισταθεί κανείς.
Πιο εύκολα κλείνεις τα μάτια παρά τα αυτιά και φυσικά συνδέεται με την ομιλία και την ενέργεια,
αφού για να διαδοθούν τα ηχητικά κύματα απαιτείται υλικό μέσο.
Κυριαρχώντας στην προσοχή οι πολεμιστές οργανώνουν τις σκέψεις τους και τον λόγο, ώστε τίποτα να τους ξεφεύγει ανεξέλεγκτα και ασυνείδητα.
Προσέχουν… ότι αποφασίζουν να προσέξουν.
Σε αυτό βοηθούνται από την σωστή αναπνοή και ο Ερμής σχετίζεται με τους πνεύμονες και το αναπνευστικό σύστημα και τα χέρια..
Ανήκει επίσης στον άξονα της ακοής.
Για να μιλήσουμε σωστά χρειάζεται να έχουμε ακούσει και καλά και να έχουμε κάτι να πούμε, αφού το έχουμε σκεφτεί ή ρωτώντας για να μάθουμε.
Το μεγάλο πρόβλημα της επικοινωνίας των ανθρώπων είναι όχι μόνο ότι δεν ακούν καλά ,αλλά συνεχίζοντας τον ατέλειωτο μονόλογο τους απαντούν στον εαυτόν τους,

αντί στον συνομιλητή τους, ο οποίος πιθανόν να έχει πει κάτι άλλο….

που δεν κατανοήθηκε γιατί δεν έφθασε ποτέ στο αυτί του άλλου.
Μια ήρεμη και βαθιά αναπνοή οδηγεί σε ένα ήρεμο εσωτερικό διάλογο και σε ένα νηφάλιο λόγο. Διαφορετικά οι υπερβολική κατανάλωση του λόγου, η φλυαρία, οι περιττές κινήσεις και σκέψεις εξουθενώνουν τον άνθρωπο τον καταβροχθίζουν, όπως ακριβώς τα άλογα του Διομήδη τρεφόταν από τις ανθρώπινες σάρκες..
Ο Ηρακλής δαμάζοντας τα άλογα δαμάζει την άλογη φαντασία και τις περιττές σκεπτομορφές, που καταβροχθίζουν κυριολεκτικά τους ανθρώπους.
Από τις καλύτερες αντιδράσεις στην αντίσταση κατά της κλοπής ορισμένων ειδικά λόγων είναι το γέλιο, που διώχνει την επιρροή της υποβολής, ακολουθώντας το παράδειγμα του Δία.

Ο άρχων του Ολύμπου γελάει με την καρδιά του στο λόγο του Ερμή, που προσπαθεί να τον μπερδέψει με διάφορα τερτίπια.

Η Λογική

Ποιος είναι ο Λόγος;

Από τι είναι φτιαγμένη η Λογική;

Είναι σημαντικό να κάνει κανείς τις σωστές ερωτήσεις.
Σε λάθος ερώτηση δεν υπάρχει απάντηση.

Κι’ ακόμη πιο σημαντικό είναι οι απαντήσεις να ενδιαφέρουν παρά πολύ,

να ‘καίγεσαι ‘ γι’αυτές, να είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου’.

Γιατί;
Γιατί η ζωή ενός ανθρώπου δεν μπορεί ν’αναλωθεί στην απόκτηση ενός σπιτιού,

ενός αυτοκινήτου, ενός πτυχίου, μιας θέσης, μιας συμβατικής οικογένειας

ή στο τίτλο της  μις Υφήλιος.

Η ζωή ενός ανθρώπου δεν μπορεί να ‘περάσει’.. έτσι.

Η ζωή ενός ανθρώπου έχει νόημα όταν αφήσει ή όταν τουλάχιστον

προσπαθήσει ν’αφήσει το σημάδι του στο σύμπαν.

Κι’αυτό μπορεί να γίνει μόνο, αν αφήσει λόγια και έργα συνδεδεμένα με το Πνεύμα του ανθρώπου και τον Σκοπό, που, είναι και ο τελικός προορισμός του.

Μόνο , όταν έχει να καταθέσει  «εξαργυρώσιμες»  πράξεις ,την στιγμή του μεγάλου και τελεσίδικου ραντεβού με τον θάνατο του.
Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Γεννιόμαστε σε μια λήθη και όλα συνηγορούν να μας κρατήσουν σ’ αυτή,

να μας κρατήσουν σε μια  virtual πραγματικότητα.

Όσο είμαστε μωρά βλέπουμε την ενέργεια άμεσα πως ρέει στο σύμπαν,

αλλά αυτό δεν έχει καμιά πρακτική αξία αφού δεν έχει γεννηθεί ακόμη ο

Ερμής, ο Λόγος και δεν μπορούμε να σκεφτούμε

Είμαστε όμως ακόμη, συνδεδεμένοι με τον παράδεισο την Σιωπηλή Γνώση

και τα παιδιά, πριν αρχίσουν να μιλάνε, είναι πολύ κοντά σε αυτή

Γνωρίζει το δύσκολο και οδυνηρό ταξίδι στη κόλαση και την επιστροφή στην αθωότητα.
Τα παιδιά είναι λοιπόν συνδεδεμένα αυτήν την παραδεισένια αθωότητα

παρόλο που έχει δημιουργηθεί το φυσικό σώμα

από την σύντηξη της ενέργειας του ωάριου και του σπερματοζωαρίου

και την υλοποίηση του ανθρωπίνου όντος.

Σιγά σιγά αναπτύσσεται ο Λόγος και ο νους , ‘ο φονιάς του πραγματικού’

που ολοκληρώνεται γύρω στα τέσσερα χρόνια, με την πλήρη εξουσία του Ερμή.

Ο Ερμής που μας κλέβει όπως και οι άλλοι γύρω μας που μας εξηγούν τον κόσμο

αλλά πάντα ‘μισό’ και κουτσουρεμένο κι’ έτσι το μυαλό παγιώνεται και η αντίληψη σταθεροποιείται.

Όσο πιο νωρίς γίνεται αυτή η σταθεροποίηση τόσο πιο νωρίς παύουμε να μαθαίνουμε

να εξελισσόμαστε ,να εξερευνούμε το περιβάλλον, τόσο πιο νωρίς ‘γεράζουμε’.
Νομίζουμε πως έχουμε εξαντλήσει τον κόσμο ,πως τα ‘ξέρουμε όλα’,

πως δεν έχει άλλες εκπλήξεις για μας, ενώ, το μόνο που έχουμε καταφέρει είναι να μικρύνουμε την ακτίνα της κοσμοθεώρησης μας και να κτίσουμε τα τείχη της φυλακής μας.

Nα κλειστούμε μέσα σ’ αυτά για πάντα.
Όλο αυτό το σχέδιο δεν το πετυχαίνουμε μόνοι μας αλλά μας βοηθά ‘όλο το σύστημα και οι λειτουργοί του.

Ολοκληρώνεται γύρω στα δώδεκα με την αρχή της εφηβείας και τον άλλο ρόλο του Ερμή ,που είναι και το ‘τσιράκι’ Πλούτωνα, του θεού του Άδη .
Η αρχή της εφηβείας αρχίζει με την έκκριση των αρσενικών και θηλυκών ορμονών και την εξερεύνηση της σεξουαλικότητας
Ο φοβερός αυτός Κέρβερος, το τρικέφαλο τέρας ‘εξωτερικά’ σένα άντρα και’ εσωτερικά’ αντίστροφα σε μια γυναίκα θα μας οδηγήσει σε μια κόλαση απερίγραπτη και βαθμιαία, σταδιακά στον Βασίλειο του Άδη
Μόνο ο Ηρακλής μπορεί να μας βοηθήσει εδώ γιατί είναι ο μόνος που θα καταφέρνει

να τον βγάλει στο φως.

Ο Κέρβερος μακριά από τα σκοτάδια και τις νύχτες της αμάθειας και των προκαταλήψεων, δεν μπορεί να κρατήσει το φοβερό πρόσωπο του και να λειτουργήσει όπως λειτουργεί συνήθως. Στο ‘ φως μιας εξήγησης ‘ του Ήλιου Απόλλωνα μεταμορφώνεται σένα άκακο σκυλάκι.
Είναι όλα λοιπόν αριστοτεχνικά σχεδιασμένα να δημιουργήσουν αυτή την λησμονιά

μέχρι τον θάνατο μας και τότε ,μια στιγμή πριν από αυτό θα θυμηθούμε ποιοι ήμασταν,

τι έπρεπε να είχαμε κάνει, πως έπρεπε να είχαμε ζήσει, πως αφήσαμε τον χρόνο και την ενέργεια να ξεγλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας, αλλά τότε είναι πλέον πολύ αργά…

Είναι πολύ αργά γιατί χαραμίσαμε την ζωή μας σε λάθους στόχους ,

κυνηγώντας λάθος ανθρώπους, επιδιώκοντας λάθος πράγματα ,

κάνοντας λάθος επιλογές.

Ο Λόγος Θεός

Ερμής:

Ο Λόγος!

Ο Λόγος που φτιάχνει τον κόσμο.
Ο Λόγος που είναι ο θεός.
Ο Λόγος που λυτρώνει, που μας παρηγορεί, που μας κοιμίζει, μας ανησυχεί ,

μας παραπλανά, μας παραμυθιάζει, μας υποδουλώνει, μας διασπά,

μας εξελίσσει, ο Λόγος που μας κλέβει πάντα.

Μας κλέβει πάντα, γιατί ο Ερμής είναι μεγάλος κλέφτης.

Είναι ο θεός που φτιάχνει τον κόσμο και ο διάβολος ταυτόχρονα, που τον ληστεύει.
Η πρώτη μεγάλη κλοπή στην ιστορία του κόσμου

ξεκίνησε με τις 50 αγελάδες του Απόλλωνα,

αυτές που έκλεψε ο γιος της Μαίας μόλις γεννήθηκε

Τις δυο τις έσφαξε ο νεαρός θεός με το κηρύκειο, θυσία

στους 12 θεούς και τις υπόλοιπες τις γύρισε πίσω στον αδελφό του.

Πως θα ήταν ο άνθρωπος με 50 χρωμοσώματα;
Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί!
Πως μπορεί να γλιτώσει κανείς από αυτή την αιώνια και συνεχή κλοπή του Ερμή;

Ο λόγος ενός κλέφτη θεού!

Χώρα της Λάϊον

Αστραία  ©©

Ο γιος της Μαίας

Ερμής Μαιονίδης

Ε. Ο πολύτροπος λόγιος θεός

Πολύχρωμος και ποικιλόχρωμος είναι ένας θεός ποικιλομήτης. Ποικίλο είναι το κηλιδωτό δέρμα του ζώου, ένα άρμα μάχης και μεταφοράς, ένα όπλο
μια ασπίδα ένα υφαντό. Ποικίλα ζώνη πρόσφερε η Αφροδίτη στην Ήρα και ένα κόμπο μπερδεμένο δίδαξε η Κίρκη στον Οδυσσέα και ποικίλος είναι ο κυρίαρχος διφορούμενος πολύπλοκος νου του Διός.
Ο Ερμής λοιπόν έχει ένα νου διάστικτο, πολύχρωμο, σπινθηροβόλο, μεταβαλλόμενο γεμάτο μαγεία μυστηριώδη μπερδεμένο και πολύπλοκο.
Μία θεότητα τόσο πολύμορφη και πολύχρωμη με ιδιαίτερη γοητεία.
Είναι ο κύριος του θέλγειν, σαγηνεύειν και ματιάζειν.
Ποιος θα μπορούσε να αντισταθεί στο έντονο βλέμμα του Ερμή;
Ο Οδυσσέας αντλεί την τέχνη αυτή από το αρχέτυπο του τον Ερμή.
Και το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο να είναι εύγλωττος
αλλά να ξέρει και σιωπά και να κρύβει τα μυστικά του.
Προέρχεται από τον μεγάλο μεταμορφωτή του κόσμου,
τον Δια που λέξη δεν λέγεται ποτέ γι αυτόν.
Έχουμε όμως την εντύπωση ότι οπουδήποτε κάποιος μαγεύει ή μαγεύεται
είναι πάντα παρόν το βλέμμα του Ερμή, ο οποίος κινεί σιωπηλά το ραβδί του.
Για τον Ερμή όλα είναι παιγνίδι.
Δεν σέβεται ούτε τους θεούς, ούτε τους ανθρώπους, ούτε τους θεϊκούς νόμους,
ούτε τους ανθρώπινους.
Έχει τους δικούς του.
Τους αρέσει να παίζει, να παραβιάζει τους νόμους και την τάξη,
να ανατρέπει τον σύμπαν να το αναστατώνει.
Απ΄όλα τα παιγνίδια προτιμά το παιγνίδι της εφεύρεσης.
Μοιάζει με την Αθηνά και τον Ήφαιστο
και τον πλέον ειδικό των τεχνιτών τον Οδυσσέα.

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ

Εδώ Ομηρούπολη Ελληνούπολη... ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Αστραία  ©©

Αυτονόη και Ιπποδάμεια

Αυτονόη Πηνελόπη Ιπποδάμεια

Γιατί η Πηνελόπη έχει μια θεραπαινίδα Αυτονόη και Ιπποδάμεια;


Αυτονόη, θεραπαινίδα, ακόλουθος της Πηνελόπης, σ, 182

ἀλλά μοι Αὐτονόην τε καὶ Ἱπποδάμειαν ἄνωχθι
ἐλθέμεν, ὄφρα κέ μοι παρστήετον ἐν μεγάροισιν·

αλλά πρόσταξε την Αυτονόη και την Ιπποδάμεια, άνωθεν
να έλθουν εδώ  και να μου παρασταθούν στα μέγαρα,
λέει η Πηνελόπη στην Ευρυνόμη.....

Διότι η Πηνελόπη είναι αυτόνοος νους, αυτόφωτος 
και δαμάζει τα άλογα του Διομήδη νου
με τον σωστό εξωτερικό και εσωτερικό διάλογο,
κρατώντας τον Ασκό του Αιόλου κλειστό

Αστραία  ©©

Ιότης

ΙΟΤΗΣ

 Ιότης, θέληση, επιθυμία

 ξ 198
ῥηϊδίως κεν ἔπειτα καὶ εἰς ἐνιαυτὸν ἅπαντα
οὔ τι διαπρήξαιμι λέγων ἐμὰ κήδεα θυμοῦ,
ὅσσα γε δὴ ξύμπαντα θεῶν ἰότητι μόγησα.

Ο Οδυσσέας μιλάει στον Εύμαιο για την θέληση την θεών
διηγούμενος μιαν άλλη ιστορία του.....

Αστραία  ©©