Οι Λέξεις

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

ΑΜΜΟΘΕΝ, ομηρική λέξη , άπαξ παρ; Όμήρω, μία φορά απαντώμενη

Σου στέλνω πολλές λέξεις σήμερα εφοδιασμένες με φως και με άνεμο, όμως ο δρόμος μακρύς ποιος ξέρει, αν θα αντέξουν. Όταν φθάσουν σε σένα ΑΣΤΕΡΙ μου, ίσως χρειαστεί να τις ζωντανέψεις πάλι φυσώντας την δική σου πνοή.
«Τέσσερις επιστολές στον Άνεμο»
Κάρμι Τσόρνι

ΟιΛέξεις των Ομηρικών Επών

Κάθε δημιουργός ενός μεγάλου έργου κρύβει ένα θησαυρό γνώσης. Όσο πιο πολυεπίπεδο το έργο του τόσο πιο πολύπλευρος είναι  και ο δημιουργός.
Κυνηγώντας τον Όμηρο και προσπαθώντας να συλλάβω το πνεύμα του, μαζί με το ελάφι της Αρτέμιδος, χωρίς να το πληγώσω ή να το σκοτώσω, προσπάθησα να ανακαλύψω το τόπο ή το σημείο που το φύλαγε προσεκτικά, ξεφυλλίζοντας τον Ομηρικό Χρόνο.
Βοήθεια καμιά. Μόνο δύο βιβλία, τα Έπη τα Ομηρικά.

 Πως να το βρω και από που να ξεκινήσω;

Διάβασα αρκετά γύρω από αυτό θέμα, άλλα καλά, άλλα μέτρια έως κακά, με το ερώτημα να παραμένει και απάντηση, να ζητά.
Χάραξα στο πάτωμα δύο κύκλους, ένα για την Οδύσσεια και ένα για την Ιλιάδα και τα ένωσα σε ευθεία γραμμή.
Το κέντρο της Ιλιάδος είναι ο Αχιλλέας, αλλά τα όπλα τα παίρνει ο Οδυσσέας από τον Αίαντα.Τα διαχρονικά όπλα του πολεμιστή είναι πάντοτε πνευματικά και βρίσκονται σε ΝΗΕΣ κοίλες του εγκεφάλου και σκάφη γερά .
Οι Νήες είναι ένα μεγάλο ΚΕΦΑΛΑΙΟ στον Όμηρο. Εντυπωσιακή είναι η παρουσίαση ΝΗΩΝ στη Β Ιλιάδος, αλλά και οι συχνές αναφορές σε μελανές και ερυθρές, καθαρά σημειολογικές.
Το νερό είναι ένα στοιχείο ισχυρό και βρίσκεται παρόν τόσο στην Ιλιάδα με τα Πλοία των Αχαιών, που το διασχίζουν, αλλά και με τη καταγωγή του Αχιλλέα, από μία υδάτινη θεότητα την Θέτιδα.Ο Οδυσσέας ταλαιπωρείται στο νερό από συναίσθημα θολό και ο Αχιλλέας οργίζεται με θυμό παρορμητικό.
Το μεγάλο όπλο των Ομηρικών Επών είναι το τόξο, που η Πηνελόπη φυλά, σε δωμάτια του ανακτόρου  υψηλά και είναι δώρο του Ίφιτου στον Οδυσσέα. Η ιστορία του, από τον Απόλλωνα ξεκινά και είναι το  χαρακτηριστικό του οικόσημο.
Ο Απόλλων δεν είναι με το μέρος των Αχαιών, γιατί δεν έχουν συνείδηση και γνώση. Όταν την αποκτούν, αρχίζουν να επιστρέφουν.
Μερικά πράγματα μερικές φορές είναι απλά, όπως το αυγό του Κολόμβου για να σταθούν και  σαν το Ωό του Φάνητος,  να φανερωθούν.
Αφού ο Ερμής είναι ο Λόγος και μας κλέβει, αν το παρακολουθήσουμε προσεκτικά και αντίστροφα τον ερευνήσουμε, θα μάθουμε που το κοπάδι του Απόλλωνος, φυλά.
Ο Ερμής γεννιέται και ξεκινά τη διαδρομή του από μια σπηλιά. Στα σκοτεινά.Η γνώση γεννιέται στη σιωπή και γίνεται κατανόηση επίγνωση, πριν εκφωνηθεί  με πρόθεση σωστά.

Τρία είναι τα σημαντικά σπήλαια, που ο Οδυσσέας συναντά. Του Κύκλωπα, της Καλυψούς και το άντρο, το σπήλαιο των Ναίδων Νυμφών. Και τα τρία πολύ σημαντικά. Το τελευταίο μας δείχνει και το κρυμμένο σημείο, εκεί που κρύβει τα δώρα των Φαιάκων. Εκεί που έφθασε με τα μαγικά γρήγορα, μιας φαιάς αργυρόλευκης ουσίας, πλοία τους. Αυτό από μόνο του, δεν είναι αρκεί. Λείπει η σύνδεση με τον πρωταρχικό σκοπό που είναι το τόξο. Αυτό που η Πηνελόπη, κρατά μυστικό.
Ο νους , το Τόξο λυγίζει και η σκέψη γίνεται ΒΕΛΟΣ αιχμηρό.
Είναι οι ΛΕΞΕΙΣ του Ομηρικού Λόγου, όμως αυτό για ένα ερμηνευτή, δεν είναι αρκετό.
Οι Λέξεις στη διττή σημασία τους, κυριολεξία και αλληγορία, λογική και έννοια είναι ΒΕΛΗ που κυκλοφορούν και οπλοφορούν.Στην υπερβολή και την έλλειψη τους. Χρειάζεται να κτίσει κανείς μια αμφίδρομη γέφυρα μεταξύ τους, να διαβεί, να μεταβεί, να τις καταλάβει, να τις κατανοήσει να τις συλλάβε,ι να τις δει, να τις μεταφράσει να χορέψει μαζί τους στο λυκόφως των συναισθημάτων του…σε ένα και όμως…
Να γίνει ΕΝΑ μαζί τους, να κυλιστεί στην άμμο, με άσπρα βότσαλα, μια ηριγένεια  μέρα Παρασκευή ή Κυριακή και να ξεκινήσει ΑΜΜΟΘΕΝ να τις διερευνεί.
Όταν το βρήκα αυτό μετά από ξενύχτι κοπιαστικό, ήτανε ένα ανοιξιάτικο πρωινό και αποφάσισα να τις τραγουδήσω σε ρυθμό χορευτικό .
Καλύτερα να ΕΙΣΑΙ αυτό το “κάτι”, του ΕΣΤΙΝ των Όντων, παρά το ΤΙΠΟΤΑ της Ανυπαρξίας και της Απουσίας του Πνεύματος των.
Ο Λόγος, σε Παλαιές Εποχές είχε μεγάλη Δημιουργική ΑΞΙΑ και ήταν προφορικός, όπως και η διδασκαλία. Με την πάροδο του χρόνου όμως , όχι μόνο η ενεργειακή μάζα της Ουσίας των ανθρώπων έχει μειωθεί, αλλά, και ο λόγος έχει χάσει τη δύναμη του. Είναι άψυχος χωρίς Πνεύμα, κενός,  όπως και πολλοί άνθρωποι.
Όσο λιγότερο δύναμη έχει ο Λόγος, τόσο περισσότερα χαρτιά γεμίζουμε, με σημειώσεις γραπτά και  μια τυραννική γραφειοκρατία στης σκέψης τα στεγανά.
Παλιά, αρκούσε να σου δώσει ένας άνθρωπος τον λόγο του και είχε μια ΑΞΙΑ ΤΙΜΗ μοναδική.
Σήμερα έχουμε πολλά χαρτιά μνημόνια πρωτόκολλα, αλλά, καθόλου Αξιοπρέπεια και ο λόγος δεν έχει  ισχύ καμιά.
Όταν οι άνθρωποι ξαναβρούν την Τιμή, την Αξιοπρέπεια την Ανθρωπιά ο Λόγος τους  θα αποκτήσει τη Δύναμη την Πρωταρχική, την Ορμή και τη σύνδεση με την Πηγή.

Οι ΛΕΞΕΙΣ θα ζωντανέψουν και θα χορέψουν ΕΛΕΥΘΕΡΑ κάτω από το Φως των Αστεριών μαζί τους μεγάλους πολεμιστές που τις φτιάξανε μια ρομαντική βραδιά όταν τα κοιτούσανε και τα μετρούσανε σαν παιδιά.

Ήθελαν να χορέψουν σε ένα όμορφο κόσμο ψηλά στον Παρθενώνα…ένα ταγκό.

Αστραία  ©©