τ΄ αστέρι του Βορρά
"Πρέπει να έχει κανείς μέσα του το χάος, για να γεννήσει ένα αστέρι πού χορεύει" Φ. Νίτσε
Χειμερινό ηλιοστάσιο σήμερα η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου και το φως που αρχίζει να μεγαλώνει στον αέναο κύκλο της ζωής και του θανάτου.
Μπροστά στην πύλη θα σταθούμε εμείς, οι ταξιδιώτες κυνηγοί και ονειρευτές της ύπαρξης και της ανυπαρξίας, της συνείδησης και της ασυνειδησίας και θα μετρηθούμε και θα αναμετρηθούμε με τους κόκκους της αστερόσκονης του γαλαξιακού σπηλαίου.
Ένα αστέρι στον ουρανό τον βραδινό, φωτεινό, η σύνοδος Δία Κρόνου ( Αθηνά) έγινε αντικείμενο συζήτησης σε όλα ΜΜΕ και τα social media.
Είναι η γοητεία που εξασκεί αυτό το άπειρο που μας περιμένει όταν το ατενίζουμε μέσα στη νυκτερινή σιωπή.
Είναι μία σύνοδος που συνέβηκε πριν από 800 χρόνια, το 1226 στις αρχές του Υδροχόου την Εποχή των Ιχθύων. Φυσικά ο Ποσειδώνας τότε δεν είχε ανακαλυφθεί αποκαλυφθεί παρ΄όλο που η εποχή του είχε αρχίσει με τον εκφυλισμό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την άνοδο του χριστιανισμού στα θεοκρατικά ύψη της εξουσίας.
Ούτε ο Ουρανός ( Άρτεμις )είχε ανακαλυφθεί τότε, ούτε και ο Πλούτωνας γιατί οι ιδιαίτεροι αυτοί πλανήτες της βαθιάς μετασχηματιστικής συλλογικότητας θα σφράγιζαν και την ποσειδώνια εποχή
με την ανακάλυψή τους και την επίδραση τους στο συλλογικό συνειδητό και ασυνείδητο στο τέλος της.
Η αστρολογία είναι μία πολύ βαθιά και ιδιαίτερη γνώση που η πηγή και οι ρίζες της ξεκινούν από την αρχαία Ατλαντίδα στην οποία αρχειοθετούνται και ταξινομούνται όλες οι γνώσεις και μεταφέρονται από την αριστερή πλευρά του πρωτόγονου λεμουριακού ημισφαιρίου στην δεξιά του λογικού. Γι΄ αυτό και κρατούν ονόματα που δεν ισχύουν πλέον, όπως του Κρόνου που δεν κυβερνά πια και είναι η Αθηνά η Σοφία του Χρόνου κόρη της Ζήνοος Διός.
Γνώριζαν οι αρχαίοι λεμούριοι αστρολογία;
Σαφώς γνώριζαν αλλά δεν μπορούσαν να σκεφτούν και να μιλήσουν και να χειριστούν τη λογική με τον τρόπον που την εξέλιξαν και τη χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι της ατλαντικής αποχής και οι homo sapiens. Άλλωστε είχαν έλλειψη φωνηέντων και χρησιμοποιούσαν πάρα πολλά σύμφωνα, ήταν ήχοι κραυγές αλλά όχι έναρθρος λόγος.
Είναι αστείο και οξύμωρο σχήμα να βλέπεις τους χριστιανούς να καταδικάζουν την αστρολογία ως παγανιστική ασχολία και να δέχονται το αστέρι των μάγων ως επικύρωση της γέννησης του θεού.
Παραβλέποντας το γεγονός ότι στο πρώτο κεφάλαιο της γέννησης αναφέρεται ρητώς η δημιουργία των αστεριών ως σημεία σημάδια των καιρών των ημερών και των ενιαυτών
"Πρέπει να έχει κανείς μέσα του το χάος, για να γεννήσει ένα αστέρι πού χορεύει" Φ. Νίτσε
Χειμερινό ηλιοστάσιο σήμερα η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου και το φως που αρχίζει να μεγαλώνει στον αέναο κύκλο της ζωής και του θανάτου.
Μπροστά στην πύλη θα σταθούμε εμείς, οι ταξιδιώτες κυνηγοί και ονειρευτές της ύπαρξης και της ανυπαρξίας, της συνείδησης και της ασυνειδησίας και θα μετρηθούμε και θα αναμετρηθούμε με τους κόκκους της αστερόσκονης του γαλαξιακού σπηλαίου.
Ένα αστέρι στον ουρανό τον βραδινό, φωτεινό, η σύνοδος Δία Κρόνου ( Αθηνά) έγινε αντικείμενο συζήτησης σε όλα ΜΜΕ και τα social media.
Είναι η γοητεία που εξασκεί αυτό το άπειρο που μας περιμένει όταν το ατενίζουμε μέσα στη νυκτερινή σιωπή.
Είναι μία σύνοδος που συνέβηκε πριν από 800 χρόνια, το 1226 στις αρχές του Υδροχόου την Εποχή των Ιχθύων. Φυσικά ο Ποσειδώνας τότε δεν είχε ανακαλυφθεί αποκαλυφθεί παρ΄όλο που η εποχή του είχε αρχίσει με τον εκφυλισμό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την άνοδο του χριστιανισμού στα θεοκρατικά ύψη της εξουσίας.
Ούτε ο Ουρανός ( Άρτεμις )είχε ανακαλυφθεί τότε, ούτε και ο Πλούτωνας γιατί οι ιδιαίτεροι αυτοί πλανήτες της βαθιάς μετασχηματιστικής συλλογικότητας θα σφράγιζαν και την ποσειδώνια εποχή
με την ανακάλυψή τους και την επίδραση τους στο συλλογικό συνειδητό και ασυνείδητο στο τέλος της.
Η αστρολογία είναι μία πολύ βαθιά και ιδιαίτερη γνώση που η πηγή και οι ρίζες της ξεκινούν από την αρχαία Ατλαντίδα στην οποία αρχειοθετούνται και ταξινομούνται όλες οι γνώσεις και μεταφέρονται από την αριστερή πλευρά του πρωτόγονου λεμουριακού ημισφαιρίου στην δεξιά του λογικού. Γι΄ αυτό και κρατούν ονόματα που δεν ισχύουν πλέον, όπως του Κρόνου που δεν κυβερνά πια και είναι η Αθηνά η Σοφία του Χρόνου κόρη της Ζήνοος Διός.
Γνώριζαν οι αρχαίοι λεμούριοι αστρολογία;
Σαφώς γνώριζαν αλλά δεν μπορούσαν να σκεφτούν και να μιλήσουν και να χειριστούν τη λογική με τον τρόπον που την εξέλιξαν και τη χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι της ατλαντικής αποχής και οι homo sapiens. Άλλωστε είχαν έλλειψη φωνηέντων και χρησιμοποιούσαν πάρα πολλά σύμφωνα, ήταν ήχοι κραυγές αλλά όχι έναρθρος λόγος.
Είναι αστείο και οξύμωρο σχήμα να βλέπεις τους χριστιανούς να καταδικάζουν την αστρολογία ως παγανιστική ασχολία και να δέχονται το αστέρι των μάγων ως επικύρωση της γέννησης του θεού.
Παραβλέποντας το γεγονός ότι στο πρώτο κεφάλαιο της γέννησης αναφέρεται ρητώς η δημιουργία των αστεριών ως σημεία σημάδια των καιρών των ημερών και των ενιαυτών
Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτός· καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ εἰς ἐνιαυτούς·
Γεν. 1,14
Οι περισσότεροι ίσως δεν το έχουν διαβάσει και ποτέ, γιατί είναι απλώς αμόρφωτοι θρησκόληπτοι, χριστιανοί από συνήθεια, όταν δεν είναι μισθοφόροι και δούλοι της θρησκευτικής αντινοϊκής εξουσίας. Όσοι το έχουν διαβάσει θα βαφτίσουν "το ψάρι κρέας" για να το εξηγήσουν κατά το δοκούν θεολογικόν συμφέρον με τις γνωστές θεοσοφιστίες. Ούτως ή άλλως είναι αδύνατον να κάνεις ένα αξιοπρεπή λογικό διάλογο νηφαλιότητος με ένα φανατικό χριστιανό που γνωρίζει μόνο απολυτίκια λιπόσαρκων αγύμναστων αγίων από το κατηχητικό.
Για τους άλλους θρησκευτικούς φονταμενταλιστές δεν το συζητώ, σε σφάζουν κιόλας.
Έτσι δεν τίθεται θέμα διαλόγου με θεοκρατιστές.
Το πιο αστείο είναι όταν σκίζουν τα ιμάτιά τους κατά της αστρολογίας, ως μη ορθολογική γνώση και οι επιστήμονες. Επιστήμονες, μαστρωποί της γνώσης, που δέχονται τη Θεολογία ως βασικό μάθημα στα πανεπιστήμια εφαρμοσμένης ποιμαντικής, που έχουν ως λογότυπο άγιο, που ορκίζονται σε ένα Θεό ο οποίος γονιμοποιεί μία θνητή γυναίκα με ένα κρίνο, που προσεύχονται σε παντόφλες αγίων, που έχουν απειράριθμες κλάδους φαντασιακής ψυχολογίας και ψυχιατρικής και χρησιμοποιούν μαθηματικά που βασίζονται σε αξιωματικές αυθαίρετες προτάσεις και φανταστικούς και μιγαδικούς αριθμούς πολύ αποτελεσματικούς.
Το πιο αστείο είναι όταν σκίζουν τα ιμάτιά τους κατά της αστρολογίας, ως μη ορθολογική γνώση και οι επιστήμονες. Επιστήμονες, μαστρωποί της γνώσης, που δέχονται τη Θεολογία ως βασικό μάθημα στα πανεπιστήμια εφαρμοσμένης ποιμαντικής, που έχουν ως λογότυπο άγιο, που ορκίζονται σε ένα Θεό ο οποίος γονιμοποιεί μία θνητή γυναίκα με ένα κρίνο, που προσεύχονται σε παντόφλες αγίων, που έχουν απειράριθμες κλάδους φαντασιακής ψυχολογίας και ψυχιατρικής και χρησιμοποιούν μαθηματικά που βασίζονται σε αξιωματικές αυθαίρετες προτάσεις και φανταστικούς και μιγαδικούς αριθμούς πολύ αποτελεσματικούς.
Γιατί ο Βορράς είναι τόσο σημαντικός;
Η αρχαία γνώση τον θεωρεί το κέντρο του κόσμου, τη μάχη των μαχών.
Ίσως να έχει σχέση με την υπερβόρεια μυθική πολιτεία που επισκεπτόταν και ο Απόλλων κατά την απουσία του από τους Δελφούς.
Σίγουρα όμως οι Βόρειοι άνθρωποι έχουν ιδιοσυγκρασία μαχητική παρορμητική και φιλόδοξη με αρχέτυπο ένα Αχιλλέα και ένα Αλέξανδρο.
Μπροστά στη Πύλη του Βορρά με ανοικτά μυαλά γαλάζια γράμματα και λευκά φτερά ,Φαιά