Μπροστά στην Πύλη του Βορρά

τ΄ αστέρι του Βορρά

"Πρέπει να έχει κανείς μέσα του το χάος, για να γεννήσει ένα αστέρι πού χορεύει" Φ. Νίτσε


Χειμερινό ηλιοστάσιο σήμερα η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου και το φως που αρχίζει να μεγαλώνει στον  αέναο κύκλο της ζωής και του θανάτου.
Μπροστά στην πύλη θα σταθούμε εμείς, οι ταξιδιώτες  κυνηγοί και ονειρευτές της ύπαρξης  και της ανυπαρξίας, της συνείδησης και της ασυνειδησίας και θα μετρηθούμε και θα αναμετρηθούμε με τους κόκκους της αστερόσκονης του γαλαξιακού σπηλαίου.
Ένα αστέρι στον ουρανό τον βραδινό, φωτεινό, η σύνοδος  Δία Κρόνου ( Αθηνά)  έγινε αντικείμενο συζήτησης σε όλα ΜΜΕ και τα social media.
Είναι  η γοητεία που εξασκεί αυτό το άπειρο που μας περιμένει όταν το ατενίζουμε μέσα στη  νυκτερινή σιωπή.
Είναι μία σύνοδος που συνέβηκε πριν από 800 χρόνια, το 1226 στις αρχές του Υδροχόου την Εποχή των Ιχθύων. Φυσικά ο Ποσειδώνας τότε δεν είχε ανακαλυφθεί αποκαλυφθεί παρ΄όλο που η εποχή του είχε αρχίσει με τον εκφυλισμό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την άνοδο του χριστιανισμού στα θεοκρατικά ύψη της εξουσίας.
Ούτε ο Ουρανός  ( Άρτεμις )είχε ανακαλυφθεί τότε, ούτε και ο Πλούτωνας  γιατί οι ιδιαίτεροι αυτοί πλανήτες της βαθιάς μετασχηματιστικής συλλογικότητας θα σφράγιζαν και την  ποσειδώνια εποχή 
με την ανακάλυψή τους και την επίδραση  τους στο συλλογικό συνειδητό και ασυνείδητο στο τέλος της.
Η αστρολογία είναι μία πολύ βαθιά και ιδιαίτερη γνώση που η πηγή και οι ρίζες της ξεκινούν από την αρχαία Ατλαντίδα στην οποία αρχειοθετούνται και ταξινομούνται όλες οι γνώσεις και μεταφέρονται από την αριστερή πλευρά του πρωτόγονου λεμουριακού  ημισφαιρίου στην δεξιά του λογικού. Γι΄ αυτό και κρατούν ονόματα που δεν ισχύουν πλέον, όπως του Κρόνου που δεν κυβερνά πια και είναι η Αθηνά η Σοφία του Χρόνου κόρη της Ζήνοος Διός.
Γνώριζαν οι αρχαίοι λεμούριοι αστρολογία;
Σαφώς γνώριζαν αλλά δεν μπορούσαν να σκεφτούν και να μιλήσουν και να χειριστούν τη λογική με τον τρόπον που την εξέλιξαν και τη χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι της ατλαντικής αποχής και οι  homo sapiens. Άλλωστε  είχαν έλλειψη φωνηέντων και χρησιμοποιούσαν πάρα πολλά σύμφωνα, ήταν ήχοι κραυγές αλλά όχι έναρθρος λόγος.
Είναι αστείο και οξύμωρο σχήμα να βλέπεις τους χριστιανούς να καταδικάζουν την αστρολογία ως παγανιστική ασχολία και να δέχονται το αστέρι των μάγων ως επικύρωση της γέννησης του θεού.
Παραβλέποντας το γεγονός ότι στο πρώτο κεφάλαιο της γέννησης αναφέρεται ρητώς η δημιουργία των αστεριών ως σημεία  σημάδια των καιρών των ημερών και των ενιαυτών

Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτός· καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ εἰς ἐνιαυτούς·
Γεν. 1,14 

 Οι περισσότεροι ίσως δεν το έχουν διαβάσει και ποτέ, γιατί είναι απλώς  αμόρφωτοι  θρησκόληπτοι, χριστιανοί  από συνήθεια, όταν δεν είναι μισθοφόροι  και δούλοι της θρησκευτικής αντινοϊκής εξουσίας. Όσοι το έχουν διαβάσει θα βαφτίσουν "το ψάρι κρέας" για να το εξηγήσουν κατά το δοκούν θεολογικόν συμφέρον με τις γνωστές θεοσοφιστίες. Ούτως ή άλλως είναι αδύνατον να κάνεις ένα αξιοπρεπή λογικό διάλογο  νηφαλιότητος με ένα φανατικό χριστιανό που γνωρίζει μόνο απολυτίκια λιπόσαρκων αγύμναστων αγίων από το κατηχητικό.

Για τους άλλους  θρησκευτικούς φονταμενταλιστές δεν  το συζητώ, σε σφάζουν κιόλας.

Έτσι δεν τίθεται θέμα διαλόγου με θεοκρατιστές.  
Το πιο αστείο είναι όταν  σκίζουν τα ιμάτιά τους κατά της  αστρολογίας,  ως μη ορθολογική γνώση και οι επιστήμονες. Επιστήμονες,  μαστρωποί της γνώσης, που δέχονται τη Θεολογία ως  βασικό μάθημα στα πανεπιστήμια εφαρμοσμένης ποιμαντικής, που έχουν ως λογότυπο άγιο, που ορκίζονται σε ένα Θεό ο οποίος γονιμοποιεί μία θνητή γυναίκα με ένα κρίνο, που προσεύχονται σε παντόφλες αγίων, που έχουν απειράριθμες κλάδους  φαντασιακής ψυχολογίας και ψυχιατρικής και χρησιμοποιούν μαθηματικά που βασίζονται σε αξιωματικές αυθαίρετες  προτάσεις και φανταστικούς και μιγαδικούς αριθμούς πολύ αποτελεσματικούς.

Γιατί ο Βορράς είναι τόσο σημαντικός;

Η αρχαία γνώση τον θεωρεί το κέντρο του κόσμου, τη μάχη των μαχών.

Ίσως να έχει σχέση με την υπερβόρεια μυθική πολιτεία που επισκεπτόταν και ο Απόλλων κατά την απουσία του από τους Δελφούς.

Σίγουρα όμως  οι Βόρειοι άνθρωποι έχουν ιδιοσυγκρασία μαχητική  παρορμητική και φιλόδοξη με αρχέτυπο ένα Αχιλλέα και ένα Αλέξανδρο.

Μπροστά στη Πύλη του Βορρά με ανοικτά μυαλά γαλάζια γράμματα  και λευκά φτερά ,Φαιά

21 Δεκεμβρίου 2020, ημερολόγιο διαδικτυακού καταστρώματος

Αστραία  ©©

Μπροστά στην Πύλη του Βορρά

Τα Αστέρια της Αστραίας συνεχίζονται

στις Ιστορίες

Astrea's Stories

Αστραία  ©©

Η καταγωγή του Οδυσσέα

Οδυσσέας

Από που κρατάει η σκούφια του
Ο Οδυσσέας είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Ομηρικών Επών. Είναι ένας χαρακτήρας θαυμαστός, πρότυπο αρχέτυπο για κάθε άνθρωπο θνητό και εκπρόσωπος της Ελληνικής σκέψης, νοημοσύνης  στο διηνεκές του Απείρου.
Ο Οδυσσέας είναι ένας άνθρωπος της γνώσης και της αυτογνωσίας  που την κατακτά μέσα από μια κοπιαστική διαδρομή στην οποία ποτέ δεν ξεχνά, ποιος είναι, τι είναι ,τι κάνει, που πάει. Είναι φιλέταιρος και  καλός σύντροφος ,φίλος και μεγάλος  πολεμιστής, αμείλικτος όμως με τους εχθρούς του.
Ποια είναι η καταγωγή του;
 Κεφαλλήνας,  Κρητικός, Αιτωλός, Θεσπρωτός, ή Αθηναίος;
Από την πλευρά  της  μητέρας του είναι  απόγονος, δισέγγονος του θεού Ερμή και της Χιόνης . Ο Αυτόλυκος , ο παππούς του που του έδωσε και το όνομα, νυμφεύθηκε την Αμφιθέα και απέκτησαν την Αντίκλεια, τη μητέρα του Οδυσσέα. Ο Αυτόλυκος ζούσε στον Παρνασσό, έχοντας δημιουργήσει πολλά κτήματα, πλούτο και οικογένεια με πολλούς γιους και θυγατέρες και έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία.
Ο  Αυτόλυκος, είχε κλέψει ένα δερμάτινο κράνος που είχε πάνω του δόντια αγριογούρουνου, από το σπίτι του πατέρα του Φοίνικα, Αμύντορος Ορμενίδη, Κ Ιλιάδος, στ. 267 . Το κράνος αυτό τελικά κατέληξε – μέσω του Μηριόνη – στον Οδυσσέα, που του το έδωσε τη νύκτα της  νυκτερινής επιδρομής και κατασκοπείας  στο Τρωικό στρατόπεδο.
Ο Οδυσσέας έχει πολλές από τις ικανότητες του Ερμή και ενός αυτόφωτου ανθρώπου, που στηρίζεται και χρησιμοποιεί το μυαλό του, τα χέρια του και τον λόγο με τρόπο εκπληκτικό. Είναι τεχνίτης, κατασκευαστής δεξιοτέχνης της τοξοβολίας, άριστος πολεμιστής του σπαθιού και μιλάει ωραία, με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό, γοητευτικά και σωστά.
Σε ένα κόσμο που ο λόγος εκπίπτει συνεχώς στην ανοησία, την ρηχότητα και την βλακεία, ο λόγος του Οδυσσέα είναι όαση σε μια ερημιά και είναι ο λόγος και οι στίχοι των Ομηρικών Επών, που οπωσδήποτε περιέχει και στοιχεία και ιστορικά και αυτοβιογραφικά μαζί με τα σουρεαλιστικά και αλληγορικά.
Από την πλευρά του πατέρα του, είναι απόγονος του Κέφαλου. Ο Κέφαλος, εγγονός του Αίολου, ήταν γιος του βασιλιά της Φωκίδας Δηίωνος, παιδί του Αιόλου. Βοηθούμενος από τον Αμφιτρύωνα, σύζυγο της Αλκμήνης,  μητέρας του Ηρακλή, έδιωξε τους Τηλεβόες από την Κεφαλληνία, όπου εγκαταστάθηκε με τον λαό του και της έδωσε το όνομά του, που φέρει μέχρι σήμερα.
Ο Κέφαλος αναφέρεται επίσης ως γιος του Ερμή και της Έρσης, Πολύ γνωστός κατά την αρχαιότητα ήταν ο μύθος της αρπαγής του Κεφάλου: Η Ηώς ερωτεύθηκε τον Κέφαλο και τον κατεδίωξε ώσπου τον έφθασε στη Συρία, τον άρπαξε και τον έκανε δικό της.
Από τον γάμο του Κέφαλου και  της Πρόκιδος, κόρης του Ερεχθέα, γεννήθηκε ο Αρκείσιος, πατέρας του Λαέρτη και παππούς του Οδυσσέα.
Ο Ευριπίδης στην τραγωδία «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» λέει, πως ο Σίσυφος είναι ο πατέρας του Οδυσσέα. Αυτό δεν τεκμηριώνεται από τον Όμηρο και ο Οδυσσέας δεν δείχνει την παραμικρή συγκίνηση όταν τον βλέπει στον Άδη, ούτε υπάρχει ο παραμικρός υπαινιγμός.
Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές εκδοχές για τον ίδιο μύθο και ιστορία,  εκεί  που συναντώνται, στο κοινό συλλογικό ασυνείδητο, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κατανόησης και της ερμηνείας της Ελληνικής  και παγκόσμιας μυθολογίας. Για αυτό πρέπει να ορίζεται εξ αρχής, ποια πηγή ακολουθεί κανείς, αναλόγως με  γνωστικό και πολιτισμικό πεδίο του, την προτίμηση του και τον χαρακτήρα του.
Συμπερασματικά με τα στοιχεία αυτά, βλέπουμε πως η καταγωγή του Οδυσσέα συνδέεται στενά με τον Ερμή,  τον Αίολο, την Αθήνα,  σε ΚΕΦΑΛΑΙΩΔH σημασία, τον Κέφαλο, τον  Αυτόλυκο και έμμεσα με τον Ηρακλή, σχεδόν σύγχρονό του. Ο Οδυσσέας και ο Μενεσθέας έχουν καταγωγή από τον Ερεχθέα, ο Όμηρος παρουσιάζει παρατεγμένους δίπλα δίπλα τους Αθηναίους και τους Κεφαλλήνες,  Δ Ιλιάδος στ. 327-329. Για όσους  μικρόνοους θεωρούν πως ο Οδυσσέας αφορά μόνο τους Ιθακίσιους,  μία απλή ματιά στα Ομηρικά Έπη, θα τους δείξει με αποδείξεις,  πως  ο Οδυσσέας συνδέεται, με την Κρήτη,  την Σάμο, την Ικαρία, την Σικελία,  τον Δία, ( όμοιος με τον Δία στη σκέψη)  τη Φωκίδα, την Αιτωλοκαρνανία, την Αθήνα,  την Αθηνά,  την Ήπειρο , την Δωδώνη, την Θεσπρωτία και το Θεσπρωτικό, αφού υπάρχουν αναφορές και περιγραφές και εκπροσωπεί  όλο τον σύγχρονο  Ελληνισμό, πανταχόθεν της Γαίας.
Κεφαλλήνας,  Κρητικός, Αιτωλός, Θεσπρωτός, ή Αθηναίος, ο Οδυσσέας;
ΕΛΛΗΝ βεβαίως .
Ο σωστός Έλλην, στη γνώση, την αυτογνωσία,  στον λόγο, στο σώμα, στη ψυχή, στο μυαλό και στο σθένος.

 Πηγές: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, ΜΙΚΡΟΣ ΑΠΟΠΛΟΥΣ

Αστραία  ©©